CINXE.COM

<html> <head><html> <head><title>ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΠΙ ΤΗ 19Η ΕΠΕΤΕΙΩ ΤΗΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ Κ.Κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ - Πατριαρχείοv Ιεροσολύμων - Επίσημη Πύλη Ειδησεογραφίας</title><style type="text/css">/* Theme Name: Composer Child Theme Theme URI: http://themeforest.net/user/themeinnwit/portfolio Description: Composer Child Theme Author: Innwithemes Author URI: http://innwit.com/ Template: composer Version: 1.0 */ /* * PLEASE DO NOT EDIT THIS FILE! * This file is only for WordPress to tell this drive child theme data. * Use "child-theme-style.css" file to edit css rules */ .main-nav .pix-megamenu > .sub-menu > li { border-right: 1px solid rgba(26,26,26,0.10); padding-right: 20px; } .header-con .main-nav li.pix-megamenu > ul.sub-menu > li > a { font-size: 15px; font-weight: 600; text-align: center; } #menu-item-56009 a { height:auto !important; } .mobile-menu-inner li { text-transform:uppercase } .mobile-menu-inner li>ul>li { text-transform:none } .amz-custom-footer-layout #pageFooter .widget { margin-bottom: 10px; } .sidebar .widget { clear: both; padding-bottom: 0px; border-bottom: 0px solid #E8E8E8; } .widget { margin-bottom: 20px; } .wpb_content_element, ul.wpb_thumbnails-fluid > li { margin-bottom: 0px; } .widget li::after { content: "/"; position: absolute; top: 7px; left: 2px; color: #d0a727; } .cmm-container .cmm.cmm-theme-__trashed-2.cmm-vertical > li > a, .cmm-container .cmm.cmm-theme-__trashed-2.cmm-vertical > li > .cmm-nav-link { line-height: 1.6; text-align: left; padding-left: 5px; margin-top: 6px; } #categories-4 li:after { top:0px !important; } .home .owl-carousel h2{ margin-bottom:0px !important } @media screen and (min-width:768px) and (max-width:990px) { .sidebar .hover-box-front img { width:100% !important; } .widget_text img { width:100% !important; } } #aside { margin-bottom:50px } #text-16 { margin-bottom:50px } .page-template-default #ssba-classic-2 { margin-top: 25px; margin-bottom: 50px; } .header-con.stuck.sticky-dark{ background:#620202 !important;}</style><script>window.onload = function(){ window.print(); };</script><html> <head><html> <head><title>ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΠΙ ΤΗ 19Η ΕΠΕΤΕΙΩ ΤΗΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ Κ.Κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ - Πατριαρχείοv Ιεροσολύμων - Επίσημη Πύλη Ειδησεογραφίας</title><style type="text/css">/* Theme Name: Composer Child Theme Theme URI: http://themeforest.net/user/themeinnwit/portfolio Description: Composer Child Theme Author: Innwithemes Author URI: http://innwit.com/ Template: composer Version: 1.0 */ /* * PLEASE DO NOT EDIT THIS FILE! * This file is only for WordPress to tell this drive child theme data. * Use "child-theme-style.css" file to edit css rules */ .main-nav .pix-megamenu > .sub-menu > li { border-right: 1px solid rgba(26,26,26,0.10); padding-right: 20px; } .header-con .main-nav li.pix-megamenu > ul.sub-menu > li > a { font-size: 15px; font-weight: 600; text-align: center; } #menu-item-56009 a { height:auto !important; } .mobile-menu-inner li { text-transform:uppercase } .mobile-menu-inner li>ul>li { text-transform:none } .amz-custom-footer-layout #pageFooter .widget { margin-bottom: 10px; } .sidebar .widget { clear: both; padding-bottom: 0px; border-bottom: 0px solid #E8E8E8; } .widget { margin-bottom: 20px; } .wpb_content_element, ul.wpb_thumbnails-fluid > li { margin-bottom: 0px; } .widget li::after { content: "/"; position: absolute; top: 7px; left: 2px; color: #d0a727; } .cmm-container .cmm.cmm-theme-__trashed-2.cmm-vertical > li > a, .cmm-container .cmm.cmm-theme-__trashed-2.cmm-vertical > li > .cmm-nav-link { line-height: 1.6; text-align: left; padding-left: 5px; margin-top: 6px; } #categories-4 li:after { top:0px !important; } .home .owl-carousel h2{ margin-bottom:0px !important } @media screen and (min-width:768px) and (max-width:990px) { .sidebar .hover-box-front img { width:100% !important; } .widget_text img { width:100% !important; } } #aside { margin-bottom:50px } #text-16 { margin-bottom:50px } .page-template-default #ssba-classic-2 { margin-top: 25px; margin-bottom: 50px; } .header-con.stuck.sticky-dark{ background:#620202 !important;}</style><script>window.onload = function(){ window.print(); };</script></head> <body class="pdfprnt_print ltr"><div id="content"><style> a {text-decoration: none; color:#000000 !important; } </style> <div class="post"> <div class="entry-header"><h1 class="entry-title">ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΠΙ ΤΗ 19Η ΕΠΕΤΕΙΩ ΤΗΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ Κ.Κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ</h1></div><div class="postmetadata"></div> <div class="entry-content"><p>Τήν Παρασκευήν, 9<sup>ην</sup> /22<sup>αν</sup> Νοεμβρίου 2024, περί τήν 10.30 π.μ. ὥραν ἐτελέσθη Δοξολογία εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως ἐπί τῇ 19<sup>ῃ</sup> ἐπετείῳ τῆς ἐκλογῆς τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου τοῦ Γ’.</p> <p>Τῆς Δοξολογίας προέστη ἡ Α.Θ.Μ., συνιερουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιερέων τοῦ Θρόνου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί διακόνων, ψάλλοντος τοῦ Γραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Ἱεροδιακόνου π. Συμεών καί συμμετεχόντων Ἱερέων ἐκ τῶν ἐνοριῶν τοῦ Πατριαρχείου, Ἱεροσολυμιτῶν πιστῶν, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Δημητρίου Ἀγγελοσοπούλου καί τῆς κ. Ἄννης Μάντικα.</p> <p>Ἅμα τῇ Δοξολογίᾳ ἐγένετο ἄνοδος εἰς τό Πατριαρχεῖον.</p> <p>Ἐνταῦθα προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:</p> <p><em>“Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,</em></p> <p><em>Ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων, ἡ Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν καί ἡ ἀπ ’ἀρχῆς ἐν αὐτῇ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης, ἑορτάζουν σήμερον τήν 19<sup>ην</sup> Ἐπέτειον τῆς Ἐνθρονίσεως τῆς Ὑμετέρας σεπτῆς Μακαριότητος εἰς τόν ἔνδοξον Θρόνον τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. Τό γεγονός τοῦτο ἐνέχει ἰδιαιτέραν σημασίαν εἰς τήν ἱστορίαν καί τήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων ἀλλά καί τῆς Ἐκκλησίας ὅλης καί δή, καθότι ἔλαβε χώραν εἰς καιρόν κρίσεως καί κλυδωνισμοῦ, οὐχί δέ καί καταποντισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων. Ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης, ἀφυπνισθεῖσα πρωΐαν τινά τοῦ μηνός Μαρτίου τοῦ ἔτους 2005, εὗρε τιμαλφῆ περιουσίαν αὐτῆς εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων, οὐχί εἰς μακράν ἀπόστασιν ἀπό τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ἀπεμποληθεῖσαν καί ὑποθηκευθεῖσαν εἰς συμφωνίας διαφθορᾶς, ἐξυπηρετούσας ὀθνεῖα συμφέροντα. Ἡ Ἀδελφότης, ἀρθεῖσα εἰς τό ὕψος τῶν περιστάσεων, ἀντέδρασε πάραυτα. Κατεδίκασε ὡς ἀκύρους τάς συμφωνίας ταύτας καί ἀπεκήρυξε τούς πρωταιτίους τῆς συνάψεως αὐτῶν. Ἐν συνεχείᾳ ἡ Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου, ἀκολουθοῦσα τούς κανόνας τῆς Ἐκκλησίας, ἀπετάθη εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, τό ὁποῖον συνεκάλεσε Πανορθόδοξον Σύνοδον, διά τῆς ἀποφάσεως τῆς ὁποίας ἤνοιξεν ὁ δρόμος διά Πατριαρχικάς ἐκλογάς. Αἱ ἐκλογαί αὗται, διεξαχθεῖσαι συμφώνως πρός τούς κανόνας τῆς Ἐκκλησίας καί τόν Ἰορδανικόν Νόμον τοῦ Πατριαρχείου καί τελειωθεῖσαι εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, τήν 9<sup>ην</sup>/22<sup>αν</sup> Αὐγούστου τοῦ 2005, ἀνέδειξαν παμψηφεί τήν Ὑμετέραν σεπτήν Μακαριότητα ὡς τόν 141<sup>ον</sup> Πατριάρχην τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱεροσολύμων. Ἐπισφράγισις τῶν ἐκλογῶν τούτων ὑπῆρξε τό γεγονός, τό ὁποῖον χαρμοσύνως ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων σήμερον, ἡ Ἐνθρόνισις δηλονότι τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, τήν 9<sup>ην</sup> / 22<sup>αν</sup> Νοεμβρίου 2005, τῇ συμμετοχῇ τῶν Ἐκπροσώπων ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τῶν Ἐκπροσώπων τῶν κυβερνήσεων τῆς Ἰορδανίας, τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀρχῆς, τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας τῆς Ἑλλάδος κ. Καρόλου Παπούλια καί τοῦ Ἐκπροσώπου τοῦ Ἐμίρη τοῦ Κατάρ. </em></p> <p><em>Ὑπό τοιαύτας προϋποθέσεις, Διορθοδόξου, Διαχριστιανικῆς καί διεθνοῦς ἀναγνωρίσεως ἀναλαβοῦσα τούς οἴακας τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης, εὐθύς ἐξ ἀρχῆς ἀπεδύθη εἰς πολιτειακούς καί δικαστικούς ἀγῶνας ἐπί καταβολῇ τεραστίων χρηματικῶν ποσῶν διά τήν ἀναίρεσιν τῶν συναφθεισῶν παρανόμων συμφωνιῶν καί ἄρα τήν κατοχύρωσιν τῶν ἰδιοκτησιακῶν δικαιωμάτων τοῦ Πατριαρχείου, τοῦ καθεστῶτος τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων τῆς Παλαιᾶς Πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων καί τῶν δικαιωμάτων τῆς χριστιανικῆς Κοινότητος εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, τό λίκνον τῆς χριστιανοσύνης ὅλης. </em></p> <p><em> </em><em>Ταυτοχρόνως ἡ ὑμετέρα Μακαριότης ἀπέδωσε μεγάλην σημασίαν εἰς τήν ἐν Χριστῷ ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης διά μίαν ἐπαξίαν χριστιανικήν μαρτυρίαν εἰς τόν κόσμον. Πρός τοῦτο ἐπραγματοποίησεν εἰρηνικήν ἐπίσκεψιν εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, εἰς τό Πατριαρχεῖον Μόσχας καί εἰς τό Πατριαρχεῖον Ρουμανίας καί τάς Ἐκκλησίας Πολωνίας, Φινλανδίας καί Ἀλβανίας, ἵνα μεταφέρῃ καί εἰς αὐτάς τό παραμυθητικόν καί ἐλπιδοφόρον μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως, τό ἐκπηγάζον ἀδιακόπως ἐκ τοῦ ζωοδόχου Τάφου τοῦ Κυρίου. Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης μετέσχεν καί εἰς τήν ἐν Σαμπεζύ Διηυρημένην Διορθόδοξον Σύνοδον διά τήν διαδοχήν τοῦ Θρόνου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Ἐπίσης λίαν ἐνεργός ὑπῆρξεν ἡ συμβολή τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἴτε δι’ ἀντιπροσώπων Αὐτῆς εἴτε αὐτοπροσώπως εἰς τάς ἐργασίας προπαρασκευῆς καί συγκλήσεως τῆς ἐν Κρήτῃ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας καί λίαν ἔντονος ἡ ἐπανάληψις τῆς θέσεως Αὐτῆς περί ἐπανενάρξεως Διορθόξοξου διαλόγου διά τήν ἐπαναφοράν εἰς τήν ὑπάρξασαν ἐξ ἀρχῆς Ὀρθόδοξον κοινωνίαν καί ἑνότητα.</em></p> <p><em>Τάς σχέσεις τοῦ Πατριαρχείου μετά τῶν ἄλλων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καθώρισεν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης διά τοῦ ἐπαναπροσδιορισμοῦ τῆς συμμετοχῆς αὐτοῦ εἰς τό Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν καί τό Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς καί διά τῆς ἐνισχύσεως τοῦ θεσμοῦ τοῦ Συμβουλίου Ἀρχηγῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν, συγκαλουμένου εἰς τό ἡμέτερον Πατριαρχεῖον ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος πρός μελέτην καί ἀντιμετώπισιν προβλημάτων τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς, ὡς τῆς χορηγήσεως ἀδειῶν διαμονῆς (vizas), ἐπιβολῆς ἀπαραδέκτων Δημαρχιακῶν φόρων, γεγονότων βίας εἰς βάρος τῶν προσκυνημάτων καί τῶν πληττομένων χριστιανῶν ἐκ τῆς βίας τοῦ πρό ἔτους καί πλέον ἀρξαμένου καί μαινομένου ἀπηνοῦς πολέμου εἰς Ἰσραήλ, περιοχάς τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας καί εἰς τήν Μονήν Ἁγίου Πορφυρίου Γάζης. Διά τό ἔργον Ὑμῶν τοῦτο τῆς διατηρήσεως τῆς εἰρηνικῆς συνεργασίας τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς ἰδιαιτέρως ἐπῄνεσε τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα ὁ πρότριτα ἐπισκεφθείς τό ἡμέτερον Πατριαρχεῖον Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κανταρβουρίας κ. Justin Welby. Διά τό ἐπιτελούμενον δέ ὑπ’ Αὐτῆς Διαθρησκευτικόν εἰρηνευτικόν ἔργον προσφάτως μόλις ἀπενεμήθη Αὐτῇ τό πρῶτον παράσημον εἰρήνης τοῦ κράτους τοῦ Καζακαστάν. Συχνάκις ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης προσεκάλεσεν εἰς τό Πατριαρχεῖον κυβερνητικούς παράγοντας καί διπλωματικούς ἐκπροσώπους πολλῶν κρατῶν, ἀποδιδομένης πάντοτε τῆς ἀνηκούσης τῇ ἡμετέρᾳ ἡμῶν μητρί πατρίδι ὀφειλομένης προτεραιότητος καί ἀνέλυσν εἰς αὐτούς τό ἐπιτελούμενον πολύπτυχον Ποιμαντικόν καί εἰρηνευτικόν ἔργον τοῦ Πατριαρχείου. </em></p> <p><em>Ἀνύστακτος ὑπῆρξεν ἡ μέριμνα τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος διά τήν τήρησιν τῶν δικαιωμάτων τῆς ἡμετέρας Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος εἰς τά Πανάγια Προσκυνήματα, ὡς εἰς τό Θεοδέγμον Σπήλαιον τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ, τῆς ἀνακαινίσεως αὐτοῦ ἤδη δρομολογουμένης. Ὡσαύτως εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως διά τῆς συμμετοχῆς τῆς Ἀδελφότητος εἰς τάς γιγνομένας στερεωτικάς καί συντηρητικάς ἐργασίας τοῦ ὑπεδάφους καί τοῦ δαπέδου τοῦ χώρου πέριξ τῆς Ροτόντας, πέριξ τῆς Ἀποκαθηλώσεως, ὑπό τό Ἑπτακάμαρον καί εἰς τήν Εἴσοδον τοῦ Ναοῦ, τῇ συνεργασίᾳ τῶν Τριῶν Μειζόνων Προσκυνηματικῶν Κοινοτήτων ὑπό εἰδημόνων καθηγητῶν καί τεχνικῶν τοῦ Πανεπιστημίου Sapientia τῆς Ρώμης. Αἱ ἐργασίαι αὗται συντελοῦν τά μέγιστα εἰς τήν εὐπρέπειαν τοῦ τιμαλφοῦς σκηνώματος τῆς δόξης τοῦ Κυρίου, τοῦ πανορθοδόξου καί παγχριστιανικοῦ μνημείου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως. Εἰς τήν εὐπρέπειαν ταύτην προσέθεσε τά μέγιστα ὁ καλλωπισμός τῶν πολυελαίων τοῦ Καθολικοῦ, ἡμετέρου ἐξιδιασμένου χώρου καί ἡ συντήρησις ὑφ’ ἡμῶν τῶν ἑκατόν κανδηλῶν τοῦ μεγάλου τρούλλου Ρωσσικῆς κατασκευῆς τοῦ 19<sup>ου</sup> αἰῶνος.</em></p> <p><em>Τό ἀνακαινιστικόν ἔργον τῆς Υμετέρας Μακαριότητος ἐσυνεχίσθη ἄνευ διακοπῆς ὑπό τοῦ ἐκ Κύπρου εἰδήμονος συντηρητοῦ εἰκόνων καί χειρογράφων κ. Σταύρου Ἀνδρέου, τόσον εἰς τόν χῶρον τοῦ Ἀρχείου, ὅσον καί εἰς τόν χῶρον τῆς «Γράφουσας» καί εἰς τήν οἰκίαν τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Διοδώρου διά τήν κατασκευήν Μουσείου, ἔνθα θά ἐκτεθοῦν παλαιαί εἰκόνες καί ἄλλα πολύτιμα ἐκκλησιαστικά ἀντικείμενα, μαρτυροῦντα τήν πολιτιστικήν κληρονομίαν τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν. Ὡσαύτως ἐσυνεχίσθησαν αἱ ἐργασίαι διά τήν φιλοξενίαν κέντρου Θεολογικῶν Ἐρευνῶν εἰς τήν ἱστορικήν καί ἱεράν Μονήν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί διά τήν ἀξιοποίησιν τῆς πέριξ αὐτῆς ἀγροτικῆς ἐκτάσεως, διαφυλαχθείσης ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Βενεδίκτου.</em></p> <p><em>Τά μνημονευόμενα ταῦτα, Μακαριώτατε, ἀποτελοῦν ὀλίγα μόνον ἀνάλεκτα, ἐρανισθέντα ἐκ τοῦ πλουσίου πνευματικοῦ λειμῶνος τῆς Ποιμαντικῆς καί Διοικητικῆς δραστηριότητος τῆς ὑμετέρας Μακαριότητος οὐχί διά καυχησιολογίαν, ἐφ’ ὅσον κατά τόν Ἀπόστολον Παῦλον, «ἐμοί δέ μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰμή ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ καί τούτῳ ἐσταυρωμένῳ», ἀλλά δι’ ἐνίσχυσιν ἡμῶν τῶν Ἀγιοταφιτῶν Πατέρων, ἵνα ἐν ἀδελφικῇ ἀλληλεγγύῃ συνεργαζώμεθα, ἁμιλλώμεθα μεταξύ ἡμῶν, καρποφοροῦντες καί αὐξάνοντες ἐν ἔργοις ἀγαθοῖς καί ἐν ὑπακοῇ στηρίζωμεν τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα εἰς τό πολύτιμον καί Θεάρεστον Πατριαρχικόν Αὐτῆς ἔργον.</em></p> <p><em>Ὑψῶν τό ποτήριον, Μακαριώτατε, ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, εὔχομαι Ὑμῖν ἔτη ὅσα πλεῖστα, ὑγιεινά, εἰρηνικά, εὐφρόσυνα, εὐσταθῆ, πλήρη δαψιλοῦς κυβερνητικῆς ἐνισχύσεως ἄνωθεν, ἵνα συνεχίσητε νά ὁδηγῆτε τό σκάφος τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας εἰς νομάς σωτηρίους πρός ἔπαινον τοῦ εὐλογημένου ἡμῶν γένους καί δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν. Γένοιτο». </em></p> <p>Ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος κ. Δημήτριος Ἀγγελοσόπουλος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:</p> <p><em>«Μακαριώτατε,</em></p> <p><em>Κατά τον χαρμόσυνο εορτασμό της συμπληρώσεως 19 ετών από την ανάρρησή Σας στον Ιεροσολυμιτικό Πατριαρχικό Θρόνο, έχω τη μεγάλη τιμή να Σας εκφράσω τα θερμότατα συγχαρητήρια της Ελληνικής Δημοκρατίας και εμού προσωπικώς για τη σημερινή λαμπρή επέτειο. Έχω επίσης την τιμή να Σας διαβεβαιώσω για τον βαθύτατο σεβασμό και την εκτίμηση που η Ελλάδα τρέφει προς την Υμετέρα Μακαριότητα και το επίμοχθο και σπουδαίο έργο το οποίο επί δεκαετίες επιτελείτε, με αφοσίωση και αγάπη, στην υπηρεσία του Πατριαρχείου και του Ποιμνίου σας.</em></p> <p><em>Το διαρρεύσαν έτος από την προηγούμενη επέτειο της ενθρονίσεώς Σας, υπήρξε πλήρες αντιξοοτήτων, προκλήσεων, απογοητεύσεων και ανησυχίας. Ευχόμασταν η πολεμική σύγκρουση να τερματισθεί. Αντιθέτως, ενετάθη και διεχύθη στην ευρύτερη περιοχή, με ανυπολόγιστες πλέον καταστροφές και έξαρση του ανθρωπίνου πόνου. Η συγκυρία αποτελεί ορόσημο στην πολιτική ιστορία της Μέσης Ανατολής, όπου γράφονται δυστυχώς νέα θλιβερά και αιματηρά κεφάλαια. Ακραίος εθνικισμός, μισαλλοδοξία και φυλετισμός δοκιμάζουν την ισχύ θεμελιωδών αρχών και κανόνων και καθιστούν ολοένα επισφαλέστερη την πολυπόθητη για εμάς ειρηνική συνύπαρξη στην Αγία Γη.</em></p> <p><em>Στο περιβάλλον αυτό, όπου προωθείται ανηλεώς και κυνικώς η δημιουργία αρνητικών και συχνά βίαιων τετελεσμένων, το Πατριαρχείο καλείται καθημερινώς να συνεχίσει το έργο του, αλλά και την θεματοφυλακή των δικαίων του και της δισχιλιετούς κληρονομίας και παράδοσεώς του. Το πράττει, αναδεικνυόμενο, άλλη μία φορά, σε σταθερό σημείο αναφοράς εντός της τρικυμιώδους αναταραχής, ως οδηγός «ἀστήρ ἐντός τοῦ ἀποπροσανατολίζοντος σκότους». </em></p> <p><em>Υπό τις ζοφερές αυτές περιστάσεις, η Υμετέρα Μακαριότητης εμπνέει σε όλους μας, με τον καθημερινό αγώνα Της, υπομονή, σθένος, εγκαρτέρηση, αλλά και αποφασιστικότητα να διασώσουμε πολύτιμες αξίες και αρχές. Διαρκείς είναι οι προσπάθειές Σας προς υποστήριξη και παρηγορία του Ποιμνίου Σας, αλλά και άλλων χειμαζομένων συνανθρώπων μας. Αναλάβατε πολύτιμες ενέργειες και πρωτοβουλίες υπέρ της διάσωσης και της ανακούφισης κινδυνευόντων. Κυρίως, παραμείνατε διαπρύσιος κύρυξ της μετριοπάθειας, της καταλλαγής και της ειρήνης και πρωταγωνιστής της ομόνοιας και αλληλοστήριξης μεταξύ των Χριστιανικών Εκκλησιών, αλλά και του αλληλοσεβασμού και συνεργασίας μεταξύ των θρησκειών, που συνθέτουν το μοναδικό, λαμπρό ψηφιδωτό των Ιεροσολύμων και των Αγίων Τόπων. </em></p> <p><em>Παράλληλα ωστόσο με την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων, συνεχίσατε να εργάζεσθε, με βλέμμα στο μέλλον, υπέρ του κύρους και της παγκόσμιας ακτινοβολίας του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, με ένα συστηματικό ανακαινιστικό έργο και έργα συντηρήσεως των Ιερών Προσκυνημάτων, βιβλιοθηκών και της βαρύτιμης παρακαταθήκης του Ιερού Καθιδρύματος, καθώς και με οργανωμένες πρωτοβουλίες, οι οποίες θα ενισχύσουν επιπλέον την πνευματική του προσφορά και κληρονομιά. </em></p> <p><em> </em></p> <p><em>Μακαριώτατε,</em></p> <p><em>Είμαι ευτυχής και ευγνώμων για την τιμή να υπηρετώ την αταλάντευτη βούληση της Ελληνικής Δημοκρατίας να έρχεται αρωγός των προσπαθειών σας και της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας. Με την ευκαιρία της σημερινής επετείου, ανανεώνω τις διαβεβαιώσεις της ότι θα συνεχίσει να βρίσκεται στο πλευρό του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και της Υμετέρας Μακαριότητος, έτοιμη να εργασθεί μαζί Σας και να συνεισφέρει στην επιτυχία των υψηλών στόχων που έχετε θέσει, υπέρ του θεσμού του Πατριαρχείου. </em></p> <p><em>Σας υποβάλλω, εκ μέρους της Ελληνικής Δημοκρατίας και όλων των συνεργατών μου στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδος, τις ειλικρινέστερες και θερμότερες ευχές μας για υγεία, ευόδωση του έργου σας και έτη πολλά και ευτυχή στον ένδοξο Θρόνο του Πατριαρχέιου Ιεροσολύμων».</em></p> <p>Ἐν συνεχείᾳ προσεφώνησαν Ἁγιοταφῖται Πατέρες, Ἀντιπρόσωποι τῶν περιοχῶν τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου ὁμιλήσαντες ἐκ μέρους τοῦ ποιμνίου, ἀντιπρόσωποι Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί ἄλλοι, οἵτινες ἀναφέρονται εἰς τά εὐχαριστήρια τοῦ Μακαριωτάτου ὡς ἕπεται:</p> <p><em>«Ἀγαλλιάσεται ἡ καρδία μου ἐπί τῷ σωτηρίῳ Σου· ᾄσω τῷ Κυρίῳ τῷ εὐεργατήσαντί με καί ψαλῶ τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ Ὑψίστου», (Ψλμ. 12,5) ἀναφωνεῖ ὁ ψαλμῳδός.</em></p> <p><em>Ἐκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος κ. Δημήτριε Ἀγγελοσόπουλε, </em></p> <p><em>Σεβαστοί ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί,</em></p> <p><em>Εὐλαβεῖς Χριστιανοί,</em></p> <p><em> «Εὐλογητός Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν, τόν φυλάξαντα τόν οἶκον αὐτοῦ τόν ἐν Ἱερουσαλήμ» (πρβλ. Β΄ Ἔσδ. 7,27) καί ἀναδείξαντα τήν Μετριότητα Ἡμῶν τόν ἑκατοστόν τεσσαρακοστόν καί πρῶτον (141<sup>ον</sup>) διάδοχον τοῦ θρόνου τοῦ ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί πρώτου Ἱεράρχου τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων.</em></p> <p><em>Ἡ σημερινή ἑόρτιος Δεκάτη Ἐνάτη ἐπέτειος τῆς ἀναρρήσεως ἡμῶν εἰς τόν ἱστορικόν, ἀποστολικόν καί Πατριαρχικόν θῶκον Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί Ἱερομάρτυρος, ἐνέχει ἰδιαιτέραν σημασίαν διά τόν θεοΐδρυτον θεσμόν τῆς ἐν τῷ κόσμῳ στρατευομένης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, «ἥν ἔπηξεν ὁ Κύριος καί οὐκ ἄνθρωπος», (Ἑβρ. 8,2). Καί τοῦτο, διότι ἡ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησία εἶναι ἑδραιωμένη ἐπί τῆς ὑπό τοῦ Χριστοῦ ἐκλογῆς τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων, τούς ὁποίους ἐξελέξατο ἐκ τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ. «Καί ὅτε ἐγένετο ἡμέρα, προσεφώνησε τούς μαθητάς Αὐτοῦ, καί ἐκλεξάμενος ἀπ’ αὐτῶν δώδεκα, οὕς καί ἀποστόλους ὡνόμασε», (Πρξ. 6,13). Προσέτι δέ ἡ Ἐκκλησία εἶναι τεθεμελιωμένη ἐπί τῶν μαρτύρων, τούς ὁποίους ὥρισε ὁ ἴδιος ὁ Θεός· «ἀνάστηθι καί στῆθι ἐπί τούς πόδας σου· εἰς τοῦτο γάρ ὤφθην σοι, προχειρίσασθαί σε ὑπηρέτην καί μάρτυρα, ὧν τε εἶδες, ὧν τέ ὀφθήσομαί σοι», (Πρξ. 26,16), λέγει Κύριος τῷ θείῳ Παύλῳ, κατά τόν ἀπόστολον Λουκᾶν.</em></p> <p><em>Λέγομεν τοῦτο, διότι ἡ ἐνθρονιστήριος αὕτη ἐπέτειος δέν ἀφορᾷ εἰς τό πρόσωπον Ἡμῶν, ἀλλ’ εἰς τόν τῆς Ἐκκλησίας ἱερόν θεσμόν, εἰς τόν ὁποῖον ἐκλήθημεν ἵνα ὑπηρετήσωμεν, μαρτυροῦντες καί ὀρθοτομοῦντες τόν λόγον τῆς ἀληθείας, (πρβλ. Β΄ Τιμ. 2,15), ἀκούοντες εἰς τό παράγγελμα τοῦ πρωτοκορυφαίου Πέτρου λέγοντος: «ἀδελφοί σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τήν κλῆσιν καί ἐκλογήν ποιεῖσθαι· ταῦτα γάρ ποιοῦντες οὐ μή πταίσητε ποτέ», (Β΄ Πτρ. 1,10).</em></p> <p><em>Διό καί Ἡμεῖς, εὐγνώμονες ὄντες τῶν εὐεργεσιῶν τοῦ Κυρίου, κατήλθομεν μετά τῶν συνοδευόντων Ἡμῖν Ἀρχιερέων, ἱερέων καί ἱερομονάχων τιμίων μελῶν τῆς Γεραρᾶς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, ἔνθα ἀνεπέμψαμεν εὐχαριστήριον δοξολογίαν τῷ Ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ «τῷ ποιοῦντι μεγάλα καί ἀνεξιχνίαστα, ἔνδοξα καί ἐξαίσια, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός», (Ἰώβ 9,10) κατά τόν δίκαιον Ἰώβ.</em></p> <p><em>Ἐνωτιζόμενοι τοῦ λόγου τοῦ σοφοῦ Παύλου πρός τούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου, «προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καί παντί τῷ ποιμνίῳ, ἐν ᾧ ὑμᾶς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ, ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου αἵματος» (Πρξ. 20,28)· οὐκ ἐπαύσαμεν, τῇ προτροπῇ τοῦ θεσπεσίου Παύλου, «τῇ προσευχῇ προσκαρτερούμενοι» (πρβλ. Ρωμ. 12,12) γρηγοροῦντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ, προσευχόμενοι ἅμα καί μεριμνῶντες ὑπέρ τῶν Χριστιανῶν καί δή τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν ποιμνίου τῶν Ρωμαιορθοδόξων, τῶν τελούντων ὑπό τήν πνευματικήν καί ἐκκλησιαστικήν δικαιοδοσίαν τοῦ ἡμετέρου Παλαιφάτου Πατριαρχείου.</em></p> <p><em>Οὐχ ἧττον δέ, κληρονόμοι γενόμενοι τῶν φυσικῶν μαρτυρίων τοῦ μυστηρίου τῆς θείας οἰκονομίας, τοὐτέστιν τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, εἰς οὐδέν ἀμελήσαμεν τῆς ἐν Ἡμῖν ἀποστολῆς, τῆς προασπίσεως δηλονότι τῶν ἐπ’ αὐτῶν, ab antiquο ἀπαραγράπτων προνομίων καί δικαιωμάτων τοῦ εὐσεβοῦς καί βασιλικοῦ τε γένους καί ἔθνους τῶν Ρωμαίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.</em></p> <p><em>Ἐξ ἄλλου, πολλαί καταβάλλονται προσπάθειαι πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν θρησκευτικήν, πολιτικήν καί διπλωματικήν ἀρχήν, ἐπιτοπίως καί διεθνῶς ὑπέρ τῆς διατηρήσεως τοῦ διεθνῶς ἀνεγνωρισμένου ἰδιαιτέρου θρησκευτικοῦ καθεστῶτος τῆς ἁγίας πόλεως Ἱερουσαλήμ, τοῦ ἀπειλουμένου ὑπό ὀργανωμένων ὁμάδων ἀκραίων ἐποίκων. Τό καθεστώς δέ τοῦτο τῶν Ἱεροσολύμων, προβλέπει ἀφ’ ἑνός μέν, τήν ἀπρόσκοπτον λατρευτικήν πρᾶξιν ἐπί τῶν ἱερῶν προσκυνημάτων· ἀφ’ ἑτέρου δέ, τήν προστασίαν τῶν ἐκκλησιαστικῶν περιουσιῶν, τοὐτέστιν γαιῶν ἀνεγνωρισμένων ὡς ἁγιογραφικῶν. Σημειωτέον, ὅτι πρός τοῦτο ἔχομεν συνεργούς τούς Προκαθημένους καί τῶν λοιπῶν ἐνταῦθα Χριστιανικῶν Κοινοτήτων, ὡς ἐπίσης καί τό διπλωματικόν σῶμα τῶν Ἱεροσολύμων γενικώτερον καί τό τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος εἰδικώτερον.</em></p> <p><em>Περιττόν νά εἴπωμεν, ὅτι μετ’ ἀγωνίας καί ἀπορίᾳ παρακολουθοῦμεν τάς ἐντεινομένας ἀπεριγράπτους καί δραματικάς ὄντως ἐξελίξεις τῆς ἐνεστώσης πολεμικῆς συρράξεως, τόσον εἰς τήν καταστραφεῖσαν Λωρίδα τῆς Γάζης, ὅσον καί εἰς τήν χώραν τοῦ Λιβάνου, ἀλλά καί εἰς τήν Δυτικήν Ὄχθην. Εἰς ἀπορίαν εὑρισκόμεθα περί τοῦ πρεκτέου τῶν ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τοῦ ἁγίου Πορφυρίου ἐν Γάζῃ, ἐγκλωβισμένων Γαζαίων, μάλιστα δέ τῶν ἡμετέρων Ἁγιοταφιτῶν ἀδελφῶν Ἡμῶν, τοῦ Ἱερωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Τιβεριάδος κ. Ἀλεξίου, Πατριαρχικοῦ Ἡμῶν Ἐπιτρόπου καί τοῦ Ὁσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Σίλα, ἐφημερίου, τῶν διακονούντων μετ’ αὐτοθυσίας τό ἐναπομείναν «λεῖμμα» (Ρωμ. 11,5) τοῦ Χριστεπωνύμου ποιμνίου ἡμῶν. «Ἐγώ εἰμί ὁ ποιμήν ὁ καλός. Ὁ ποιμήν ὁ καλός τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων», (Ἰω. 10,11), λέγει Κύριος.</em></p> <p><em>Ἡ Γεραρά Ἁγιοταφιτική ἡμῶν Ἀδελφότης μετά τῆς Ἡμετέρας Μετριότητος, πιστοί ὄντες ἐν τῇ πνευματικῇ ἀποστολῇ ἡμῶν, τῇ ὑπό τῆς θείας προνοίας ἀνατεθείσῃ ἡμῖν καί ἐνωτιζόμενοι τό παράγγελμα τοῦ θείου Παύλου, «ἐνδύσασθε οὖν, ὡς ἐκλεκτοί Θεοῦ ἅγιοι καί ἠγαπημένοι … τήν ἀγάπην, ἥτις ἐστί σύνδεσμος τῆς τελειότητος. Καί ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ βραβευέτω ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, εἰς ἥν καί ἐκλήθητε», (Κολ. 3,12-15), ἔργον ποιούμεθα τόν εὐαγγελισμόν τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης τοῦ Χριστοῦ, «πάντοτε τό ἀγαθόν διώκοντες καί εἰς ἀλλήλους καί εἰς πάντας», (πρβλ. Α΄ Θεσ. 5,15).</em></p> <p><em>Ὁ κατά τό πλούσιον ἔλεος αὐτοῦ Κύριος καί Θεός ἡμῶν, καταστήσας ἡμᾶς διάδοχον τοῦ ἀποστολικοῦ ἀξιώματος τοῦ ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, «φυλάσσειν, ἔθετο ἡμᾶς, τά δόγματα τά κεκριμένα ὑπό τῶν ἀποστόλων καί τῶν πρεσβυτέρων τῶν ἐν Ἱερουσαλήμ» (Πρξ. 16,4), ἀλλά καί μεριμνᾶν ὑπέρ τῆς ἑνότητος τῶν ἀδελφῶν καί ὁμοφρόνων τῇ ὑγιαινούσῃ πίστει, Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἀκούοντες εἰς τήν φωνήν τοῦ ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἰγνατίου, «τήν ἕνωσιν ἀγαπᾶτε, τούς μερισμούς φεύγετε· μιμηταί γίνεσθε Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς καί αὐτός τοῦ Πατρός αὐτοῦ».</em></p> <p><em>Εἰς τήν Ἐκκλησιαστικήν καί Πατριαρχικήν ταύτην διακονίαν τῆς ὀρθοτομήσεως τοῦ Εὐαγγελικοῦ λόγου τῆς Ἀληθείας καί τῆς τηρήσεως ἐν ταῖς καρδίαις τῶν ἁγιωτάτων Προκαθημένων τῶν ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν τῆς ἑνότητος τοῦ Πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης (πρβλ. Ἐφ. 4,3), ἔχομεν κοινωνούς καί συναντιλήπτορας τούς σεβαστούς καί ἀγαπητούς ἐν Χριστῷ Ἡμῖν Ἁγιοταφίτας Πατέρας καί ἀδελφούς, Ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, ἱερομονάχους, διακόνους καί μοναχούς, τούς διακρινομένους, κατά Παῦλον, διά «τό αὐτό φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατά Χριστόν Ἰησοῦν», (Ρωμ. 15,5).</em></p> <p><em>Ἐμπνεόμενοι καί κραταιούμενοι ὑπό τοῦ Παυλείου κηρύγματος, «ἐν παντί θλιβόμενοι ἀλλ’ οὐ στενοχωρούμενοι, ἀπορούμενοι ἀλλ’ οὐκ ἐξαπορούμενοι» (Β΄ Κορ. 4,8), ἀδιαλείπτως εὐχαριστοῦμεν καί προσευχόμεθα Κυρίῳ τῷ Θεῷ, «τῷ δόντι ἡμῖν τήν διακονίαν τῆς καταλλαγῆς» (Β΄ Κορ. 5,18), ἵνα εἰρηνοποιήσῃ τήν ἐκ τοῦ πυρός τοῦ πολέμου ταλαιπωρουμένην περιοχήν ἡμῶν.</em></p> <p><em>Δεηθῶμεν λοιπόν τοῦ Κυρίου ἡμῶν, ἵνα «ἐρριζωμένοι καί ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ» (Κολ. 2,7) κατευθύνῃ τάς καρδίας ἡμῶν εἰς τήν ἀγάπην Αὐτοῦ καί εἰς τήν ὑπομονήν τοῦ Χριστοῦ (πρβλ. Β΄ Θεσ. 3,5), διά τῶν πρεσβειῶν τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας καί τῶν ἱκεσιῶν τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νεκταρίου ἐπισκόπου Πενταπόλεως. Ἡ χάρις τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου ἐνισχύῃ καί διαφυλάττῃ πάντας ἡμᾶς κατά τάς δυσκόλους καί κρισίμους ταύτας ἡμέρας.</em></p> <p><em>Ἐπί δέ τούτοις, ἐπικαλούμεθα ἐπί πάντας τούς συμπροσευχηθέντας Ἡμῖν καί τιμήσαντας διά τῆς παρουσίας αὐτῶν τήν ἐνθρονιστήριον ταύτην ἑόρτιον ἐπέτειον ἡμῶν, δύναμιν τήν ἐξ ὕψους, τήν φωτιστικήν ἐνέργειαν τοῦ Παναγίου Τάφου καί πᾶσαν παρά Θεοῦ εὐλογίαν, ἐκφράζοντες θερμάς εὐχαριστίας καί πρός τούς προσφωνήσαντας Ἡμᾶς, τόν Γέροντα Ἀρχιγραμματέα, Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῶν τιμίων μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῶν σεβαστῶν Ἀδελφῶν τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, τόν Ἐκλαμπρότατον Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Δημήτριον Ἀγγελοσόπουλον, τόν Πρέσβυν τῆς Ρωσίας εἰς τό Ἰσραήλ κ. Ἀνατόλιον Βικτόρωφ, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Βασσιανόν, ἀντιπρόσωπον τῆς ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας κ.κ. Κυρίλλου, τόν Ὁσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Θεόφιλον, ἀντιπρόσωπον τῆς ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ, τόν Ἱερώτατον Μητροπολίτην Ναζαρέτ κ. Κυριακόν, τήν προσφώνησιν τοῦ ὁποίου ἀνέγνωσε ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου ἡμῶν εἰς Ναζαρέτ, τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Διοκαισαρείας κ. Βενέδικτον ὁμιλήσαντα ἐκ μέρους τοῦ ποιμνίου ἡμῶν εἰς Βηθλεέμ, τόν Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἰόππης κ. Δαμασκηνόν, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου ἡμῶν εἰς Ἰόππην, τόν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῆς Κοινότητος Beersheba καί τῆς Κοινότητος τῆς Χάϊφας καί τοῦ Ρωσοφώνου ἡμῶν ποιμνίου, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Ἰγνάτιον ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου εἰς Μπετζάλλαν καί Μπετσαχούρ, τόν Αἰδεσιμώτατον π. Φάραχ Μπαντούρ, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, τόν κ. Σαμαάν ὁμιλήσαντα διά τάς περιοχάς Ραμάλλας καί Τάϋμπε, τόν νέον Διευθυντήν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου κ. Ἄργκης καί τούς μαθητάς αὐτῆς, τόν κ. Γιοῦσεφ Νάσσερ, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος ἑαυτοῦ, καί τόν κ. Ἀθανάσιον Ἀμποῦ Ἀέτα καί ἅπαντας τούς μετασχόντας εἰς τόν ἑορτασμόν τοῦτον.</em></p> <p><em>Εἰς ὑγιείαν πάντων ὑμῶν!»</em></p> <p>Ἠκολούθησε μοναστηριακή τράπεζα ἐπί τῇ Ἐνθρονίσει καί τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ Θαυματουργοῦ.</p> <p><strong>Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας</strong></p> <p></p> </div> </div> <br/><hr/><br/><style> a {text-decoration: none; color:#000000 !important; } </style> <div class="post"> <div class="entry-header"><h1 class="entry-title">Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ</h1></div><div class="postmetadata"></div> <div class="entry-content"><p>Τήν Πέμπτην, 8<sup>ην</sup>/16<sup>ην</sup> Νοεμβρίου 2024, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τῆς Συνάξεως τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, Ἁγίων Ἀρχαγγέλων Μιχαήλ καί Γαβριήλ καί πασῶν τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων ἀσωμάτων.</p> <p>Κατά τήν ἑορτήν αὐτήν ἡ Ἐκκλησία ἀναμιμνῄσκεται ὅτι οἱ ἄγγελοι, ὡς λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, εἶναι «λειτουργικά πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διά τούς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν», (Ἑβρ. 1,14). Εἶναι πλεῖσται αἱ μνεῖαι τῶν Ἀρχαγγέλων Μιχαήλ καί Γαβριήλ εἰς Παλαιάν καί Καινήν Διαθήκην. Συμφώνως πρός τάς μαρτυρίας ταύτας ἀντέστη πρός τούς ἐπαναστήσαντας συμπορευθέντας τῷ Ἑωσφώρῳ ἀγγέλους ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ λέγων: «Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου» καί συνεπορεύθησαν μετ’ αὐτοῦ οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι εἰς τήν δοξολογίαν τοῦ Ὑψίστου εἰς ἀντίθεσιν πρός τόν Ἑωσφόρον, ὁ ὁποῖος ἐπέλεξε τήν ἀπομάκρυνσιν ἐκ τοῦ Θεοῦ.</p> <p>Μεγάλην προστασίαν αἰτεῖται παρ’ αὐτῶν ἡ Ἐκκλησία, ὅταν ψάλλῃ εἰς τό τροπάριον αὐτῆς: «Ἀρχιστράτηγοι Θεοῦ, λειτουργοί θείας δόξης, τῶν ἀνθρώπων ὁδηγοί, καί ἀρχηγοί ἀσωμάτωv, τό συμφέροv ἡμῖν αἰτήσασθε, καί τό μέγα ἔλεος, ὡς τῶν Ἀσωμάτων Ἀρχιστράτηγοι».</p> <p>Διά τήν ἑορτήν ταύτην ἐτελέσθη Θεία Λειτουργία εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ εἰς τήν πόλιν τῆς Ἰόππης παρά τήν ἀκτήν τῆς Μεσογείου θαλάσσης.</p> <p>Τήν Ἱεράν Μονήν ταύτην ἀνεκαίνισεν ὁ Ἡγούμενος αὐτῆς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰόππης κ. Δαμασκηνός, ὁ ἑορτάζων καί τά τριάκοντα ἔτη τῆς Ἀρχιερωσύνης αὐτοῦ καί ἡγουμενείας αὐτοῦ εἰς τήν Μονήν.</p> <p>Τῆς θείας Λειτουργίας προεξῆρξεν, κατόπιν θερμῆς ὑποδοχῆς τοῦ Σώματος τῶν Προσκόπων καί μαθητῶν τοῦ Σχολείου τῆς Ἰόππης, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὧν πρῶτος ὁ Τυπικάρης τοῦ Ναοῦ τοῦ Κεντρικοῦ Μοναστηρίου τοῦ Πατριαρχείου Ἀρχιμανδρίτης π. Ἀλέξιος καί Αραβοφώνων, Ρωσοφώνων καί Ρουμανοφώνων Πρεσβυτέρων, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου καί τῶν Ἱεροδιακόνων π. Εὐλογίου καί π. Πατρικίου, ψαλλόντων, τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Συμεών καί τῆς χορῳδίας τῆς Ἰόππης καί μετέχοντος ἑλληνοφώνου, ρωσσοφώνου καί ρουμανοφώνου ποιμνίου, τῇ παρουσία τοῦ Πρέσβεως τῆς Ἑλλάδος εἰς Τέλ-Ἀβίβ κ. Κυριακοῦ Λουκάκη καί μελῶν τοῦ προσωπικοῦ τῆς Πρεσβείας καί τοῦ Πρέσβεως τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας εἰς τήν Ἰόππην κ. Κορνηλίου.</p> <p>Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θείας Λειτουργίας ἐκήρυξεν τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος ὡς ἕπεται:</p> <p><em>«Ἔθου τῶν κτισμάτων σου ἀρχήν, οὐσίαν τήν ἀσώματον, Ποιητά τῶν Ἀγγέλων, τόν ἄχραντόν σου θρόνον, κυκλοῦσαν κραυγάζειν σοι, Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ, Θεέ παντοκράτορ», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.</em></p> <p><em> </em><em>Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Ἀδελφοί,</em></p> <p><em>Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,</em></p> <p><em>Ἡ Χάρις τοῦ Ταξιάρχου τῶν ἄνω θείων Δυνάμεων Μιχαήλ συνήγαγε πάντας ἡμᾶς σήμερον ἐν τῇ φερωνύμῳ ταύτῃ Ἱερᾷ Μονῇ τῶν Ἀρχαγγέλων, ἵνα μίαν σύν τοῖς λοιποῖς Ἀγγέλοις τήν θείαν αὐτῶν Σύναξιν ἑορτάσωμεν καί τόν Τρισάγιον Ὕμνον τῷ Θεῷ ἀναμέλψωμεν.</em></p> <p><em> </em><em>Οἱ Ἄγγελοι ἀποτελοῦν τόν οὐράνιον πνευματικόν κόσμον, τοὐτέστιν τήν ἀρχήν τῶν κτισμάτων τῆς ἀσωμάτου οὐσίας καί περιβάλλουν τόν Δημιουργόν αὐτῶν Θεόν, ἐκτελοῦντες τά σχέδια Αὐτοῦ. Διό καί ὁ θεῖος Παῦλος λέγει: «οἱ ἄγγελοι εἰσί λειτουργικά πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διά τούς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν», (Ἑβρ. 1,14). Ὁ σκοπός τῶν Ἀγγέλων εἶναι νά διακονοῦν τόν Θεόν. «Τῶν ἀγγέλων λειτουργία διακονεῖν τῷ Θεῶ εἰς σωτηρίαν ἡμετέραν», ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων, λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος.</em></p> <p><em> </em><em>Ὄντως, οἱ Ἄγγελοι εἶναι αὐτοί οἱ ὁποῖοι διαμηνύουν τήν βούλησιν τοῦ Θεοῦ, τόσον ἐν τῇ Παλαιᾷ, ὅσον καί ἐν τῇ Καινῇ Διαθήκῃ, εἰς τούς ἀνθρώπους: «εὐλογεῖτε τόν Κύριον, πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ, δυνατοί ἰσχύϊ ποιοῦντες τόν λόγον αὐτοῦ τοῦ ἀκοῦσαι τῆς φωνῆς τῶν λόγων αὐτοῦ», (Ψαλμ. 102,20), ψάλλει ὁ Προφητάναξ Δαυΐδ. «Ἄγγελος Κυρίου εἶπε Ζαχαρίᾳ: «ἐγώ εἰμι Γαβριήλ ὁ παρεστηκώς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καί ἀπεστάλην λαλῆσαι πρός σε καί εὐαγγελίσασθαί σοι». «Ἄγγελος Γαβριήλ ἀπεστάλη ὑπό Θεοῦ εἰς πόλιν Ναζαρέτ πρός Παρθένον Μαριάμ καί εἶπε πρός αὐτήν· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά Σοῦ· εὐλογημένη Σοι ἐν γυναιξίν», (Πρβλ. Λουκ. 1,26-28). «Πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου, Ἀγγέλων ἐγένετο, αἰνούντων τόν Θεόν καί λεγόντων· δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία», (Λουκ. 2,13), ἐπί τῇ Γεννήσει τοῦ Χριστοῦ. Ἄγγελοι ὡσαύτως ἀναγγέλλουν τήν Ἀνάστασιν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ: «εἶπε δέ ὁ ἄγγελος ταῖς γυναιξί· μή φοβεῖσθε ὑμεῖς· οἶδα γάρ ὅτι ᾿Ιησοῦν τόν ἐσταυρωμένον ζητεῖτε· οὐκ ἔστιν ὧδε· ἠγέρθη γάρ καθώς εἶπε», (Ματθ. 28, 5-6).</em></p> <p><em> </em><em>Καί Ἄγγελοι ἐξηγοῦν εἰς τούς Ἀποστόλους τό γεγονός τῆς εἰς οὐρανούς Ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ: «καί ἰδού ἄνδρες δύο παρειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθῆτι λευκῇ, οἵ καί εἶπον· ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τόν οὐρανόν; οὗτος ὁ ᾿Ιησοῦς ὁ ἀναληφθείς ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τόν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται, ὅν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτόν πορευόμενον εἰς τόν οὐρανόν», (Πράξ 1,10-11).</em></p> <p><em> </em><em>Κατά τόν Ἱερόν Χρυσόστομον, οἱ Ἄγγελοι: «Δοῦλοί εἰσι τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί πολλαχοῦ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους πέμπονται». Οὗτοι μεριμνοῦν διά τήν προστασίαν ἡμῶν: «Ὁρᾶτε μή καταφρονήσητε ἑνός τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γάρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διά παντός βλέπουσι τό πρόσωπον τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς», (Ματθ. 18,10), λέγει Κύριος. Οἱ Ἄγγελοι προσάγουν τάς προσευχάς τῶν ἁγίων εἰς τόν Θεόν «Ἄγγελος ἦλθε… ἵνα δώσῃ ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων πάντων ἐπί τό θυσιαστήριον», (Πρβλ. Ἀποκ. 8,3) Ἄγγελοι ὁδηγοῦν τάς ψυχάς τῶν ἁγίων εἰς τόν παράδεισον: «ἐγένετο δέ ἀποθανεῖν τόν πτωχόν καί ἀπενεχθῆναι αὐτόν ὑπό τῶν ἀγγέλων εἰς τόν κόλπον Ἀβραάμ», (Λουκ. 16,22).</em></p> <p><em>Ἀξιοσημείωτον ὅτι οἱ Ἄγγελοι μέ ἐπικεφαλῆς τόν Ἀρχιστράτηγον αὐτῶν Μιχαήλ ὑπερασπίζονται τήν Ἐκκλησίαν, ἐξακολουθοῦντες τόν ἀγῶνα αὐτῶν κατά τοῦ Διαβόλου, ὁ ὁποῖος διώκει αὐτήν ἀπό καταβολῆς κόσμου, ὡς λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος: «Καί ἐγένετο πόλεμος ἐν τῷ οὐρανῷ· ὁ Μιχαήλ καί οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ τοῦ πολεμῆσαι μετά τοῦ δράκοντος· καί ἐβλήθη ὁ δράκων … ὁ καλούμενος Διάβολος καί ὁ Σατανᾶς, ὁ πλανῶν τήν οἰκουμένην ὅλην, ἐβλήθη εἰς τήν γῆν καί οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ ἐβλήθησαν», (Ἀποκ. 12, 1-17). Ἐπί πλέον δέ οἱ Ἄγγελοι ἱστάμενοι ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ ἐν οὐρανοῖς ἀκαταπαύστως δοξολογοῦν τόν Ἅγιον Τριαδικόν Θεόν. «Καί ἀνάπαυσιν οὐκ ἔχουσιν ἡμέρας καί νυκτός λέγοντες· ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος ὁ Θεός ὁ Παντοκράτωρ, ὁ ἦν καί ὁ ὤν καί ὁ ἐρχόμενος», (Ἀποκ. 4,8), κατά τόν Ἰωάννην τόν Θεολόγον καί πάλιν.</em></p> <p><em> </em><em>Σημειωτέον ὅτι ἡ ἐν οὐρανοῖς τελουμένη λειτουργία τῶν Ἀγγέλων συνδέεται μετά τῆς λατρευτικῆς καί μάλιστα τῆς λειτουργικῆς πράξεως τῆς ἐπί γῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας, συμφώνως πρός τόν αἶνον τῶν ἀγγέλων λεγόντων: «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία», (Λουκ. 2,14). Καί ὁ ψαλμῳδός ἀναφωνεῖ: «Ἐξομολογήσονται οἱ οὐρανοί τά θαυμάσιά σου Κύριε, καί τήν ἀλήθειαν σου ἐν Ἐκκλησίᾳ ἁγίων. Ὅτι τίς ἐν νεφέλαις ἰσωθήσεται τῶν Κυρίῳ»; (Ψαλμ. 88, 6-7).</em></p> <p><em> </em><em>Ὅσον δέ ἀφορᾷ εἰς τήν φύσιν τῶν ἀγγέλων, αὕτη «ἐστίν οὐσία νοερά, ἀεικίνητος, αὐτεξούσιος, ἀσώματος, Θεῷ λειτουργοῦσα κατά χάριν ἐν τῇ φύσει τό ἀθάνατον εἰληφυῖα, ἧς οὐσίας τό εἶδος καί τόν ὅρον μόνος ὁ Κτίστης [Θεός] ἐπίσταται. Ἀσώματος δέ λέγεται καί ἄϋλος, ὅσον πρός ἡμᾶς· πᾶν γάρ συγκρινόμενον πρός Θεόν Τόν μόνον ἀσύγκριτον, παχύ τε καί ὑλικόν εὑρίσκεται, μόνον γάρ ὄντως ἄϋλον τό θεῖόν ἐστί καί ἀσώματον», λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμσκηνός. [Καί ἁπλούστερον: Ἄγγελος εἶναι οὐσία νοερά καί ἀεικίνητη, αὐτεξούσιος, ἀσώματος λειτουργός τοῦ Θεοῦ, πού ἔχει λάβει τήν ἀθανασίαν εἰς τήν φύσιν κατά χάριν, τῆς ὁποίας οὐσίας μόνος ὁ Κτίστης Θεός γνωρίζει τό εἶδος καί τόν ὅρον. Ἐν τούτοις, ὁ ἄγγελος λέγεται ἀσώματος καί ἄϋλος, ὅταν συγκρίνεται μέ μᾶς (τούς ἀνθρώπους). Διότι κάθε τι που συγκρίνεται μέ τόν Θεόν, τόν μόνον ἀσύγκριτον, βρίσκεται παχύ καί ὑλικόν. Πραγματικά, ἄϋλον καί ἀσώματον εἶναι μόνον τό θεῖον, λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός].</em></p> <p><em> </em><em>Κατά δέ τόν ἁγιώτατον Διονύσιον τόν Ἀρειοπαγίτην, τό ὁποῖον ἐπικαλεῖται ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, «αἱ οὐράνιαι οὐσίαι ἀποτελοῦνται ἀπό ἐννέα τάγματα, τά ὁποῖα διακρίνονται εἰς τρεῖς τριαδικάς διακοσμήσεις (τάξεις). Ἡ πρώτη εἶναι αὐτή, ἡ ὁποία ἔχει ἑνωθῆ στενά καί ἄμεσα μέ τόν Θεόν καί ἀποτελεῖται ἀπό «τά ἑξαπτέρυγα Σεραφείμ, τά πολυόμματα Χερουβίμ καί τούς ἁγιωτάτους Θρόνους», ἡ δευτέρα εἶναι αὐτή ἡ τῶν «Κυριοτήτων, τῶν Δυνάμεων καί τῶν Ἐξουσιῶν», ἡ τρίτη καί τελευταία, «ἡ τῶν Ἀρχῶν καί Ἀρχαγγέλων καί Ἀγγέλων», οἱ ὁποῖοι μεσιτεύουν τῷ Ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ ὑπέρ ἡμῶν ἀφ’ ἑνός καί φυλάττουν ἡμᾶς ἐκ τῶν τοῦ διαβόλου πυρφόρων βελῶν ἐναντίων ἡμῶν, ἀφ’ ἑτέρου.</em></p> <p><em> </em><em>Τόν ἀρχιστράτηγον τῶν οὐρανίων τούτων δυνάμεων τόν ὑπερένδοξον Μιχαήλ καί τήν ἀσυγκρίτως ἐνδοξοτέραν καί ἁγιοτέραν πάντων τῶν Ἀγγέλων Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ἱκετεύσωμεν πάντες οἱ τιμῶντες τήν ἱεράν αὐτῶν Σύναξιν καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Ὑπό τήν σκέπην τῶν θείων ἡμᾶς πτερύγων σου, προσπεφευγότας πίστει, Μιχαήλ θεῖε νόε, φύλαττε καί σκέπε ἐν βίῳ παντί, καί ἐν ὥρᾳ Ἀρχάγγελε, τῇ τοῦ θανάτου σύ πάρεσο βοηθός, ἡμῖν πᾶσιν εὐμενέστατος». Ἀμήν! Ἔτη πολλά καί εἰρηνικά».</em></p> <p><em> </em>Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε δεξίωσις. Ἐνταῦθα ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τούς ἑορταστάς ὡς ἕπεται:</p> <p><em>«Σέ τόν ἀρρήτως ἑνώσαντα, τοῖς ἐπουρανίοις Χριστέ τά ἐπίγεια, καί μίαν Ἐκκλησίαν, ἀποτελέσαντα Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων, ἀκαταπαύστως μεγαλύνομεν», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.</em></p> <p><em> </em><em>Χαίρεται καί εὐφραίνεται ἡ ἁγία τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία ἐπί τῇ ἑορτίῳ συνάξει τῶν Ἁγίων Ἀρχαγγέλων ἐν τῇ ἐπωνύμῳ αὐτῶν Ἱερᾷ Μονῇ ἐν τῇ ἱστορικῇ ὑμῶν πόλει Ἰόππῃ (Γιάφα). Καί τοῦτο διότι ὁ Ἀρχιστράτηγος τῶν Ἀγγελικῶν Οὐρανίων Ταγμάτων Μιχαήλ συνήγαγε πάντας ἡμᾶς, ἵνα εὐχαριστήσωμεν τόν φιλάνθρωπον Θεόν.</em></p> <p><em> </em><em>Τήν φιλανθρωπίαν ταύτην τοῦ Θεοῦ, τήν θείαν δηλονότι ἀγάπην κηρύσσει καί καταγγέλλει διά μέσου τῶν αἰώνων ἡ Ἁγία τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία, ἡ Μητέρα ἁπασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν. Λέγομεν δέ τοῦτο διότι ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ δέ Χριστός εἶναι ὁ Κύριος τῆς εἰρήνης, ὁ δίδων τήν εἰρήνην διά παντός. «Οὐ γάρ ἐστιν ἀκαταστασίας ὁ Θεός ἀλλά εἰρήνης» (Α’ Κορ. 14,33), αὐτός ὁ Χριστός εὐηγγελίσατο εἰρήνην ἡμῖν τοῖς μακράν καί τοῖς ἐγγύς», ( Ἐφ. 2,17) κηρύσσει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.</em></p> <p><em> </em><em>Ἀψευδής μάρτυς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί τῆς εἰρήνης τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, τοὐτέστιν τό Ρουμ Ὀρθοντόξ Πατριαρχεῖον μετά τοῦ εὐσεβοῦς ποιμνίου αὐτοῦ, τοῦ διαβιοῦντος διά μέσου τῶν αἰώνων ἐν τῇ Μέσῃ Ἀνατολῇ γενικώτερον καί τῇ Ἁγίᾳ Γῇ εἰδικώτερον. Τό δέ εὐσεβές «λεῖμμα», ἡ χριστιανική ἡμῶν Κοινότης ἐνταῦθα ἐν τῇ πόλει ὑμῶν Ἰόππῃ, ἀποτελεῖ τρανήν ἀπόδειξιν τῆς ἀπ’ αἰώνων ζωντανῆς παρουσίας τῶν Χριστιανῶν.</em></p> <p><em> </em><em>Ἡ ἀγάπη, ἡ εἰρήνη, ἡ δικαιοσύνη καί ἰδιαιτέρως ἡ καταλλαγή εἶναι αἱ μεγάλαι ἠθικαί ἀξίαι τῆς Ἁγίας Γραφῆς, Παλαιᾶς τε καί Νέας Διαθήκης, τάς ὁποίας εὐαγγελίζεται τῷ κόσμῳ ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων μετά τῶν πιστῶν μελῶν αὐτῆς, τοὐτέστιν τοῦ Χριστεπωνύμου ποιμνίου αὐτοῦ.</em></p> <p><em> </em><em>Εἰς τοῦτο ἀκριβῶς ἀφορᾷ ἡ σημερινή ἑορτή τῆς Συνάξεως τῶν α</em><em>ΰ</em><em>λων Ἀγγελικῶν δυνάμεων, εἰς τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τόν δόντα ἡμῖν «τήν διακονίαν τῆς καταλλαγῆς», (Β΄ Κορ. 5,18) ὡς λέγει ὁ θεῖος Παῦλος.</em></p> <p><em> </em><em>Ὑπέρ τῆς καταλλαγῆς καί τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου καί ἰδιαιτέρως τῆς ὑπό τοῦ πυρός τοῦ πολέμου δοκιμαζομένης περιοχῆς ἡμῶν, δεήσεις ἐποιήσαμεν τῷ Ἁγίῳ Θεῷ κατά τήν τελεσθεῖσαν θείαν λειτουργίαν, τήν λογικήν δηλονότι λατρείαν τῷ Θεῷ, (Πρβλ. Ρωμ. 12,1).</em></p> <p><em> </em><em>Μετά δέ τοῦ σοφοῦ Ἀποστόλου Παύλου εἴπωμεν: «ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τάς καρδίας ἡμῶν», (Φιλιπ. 4,7) τῶν συμμετεχόντων κοινῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. Ἀμήν. Ἔτη πολλά καί εἰρηνικά».</em></p> <p>Ἀκολούθως παρετέθη ἑόρτιος μεσημβρινή τράπεζα ὑπό τοῦ Ἡγουμένου καί ἀνακαινιστοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Δαμασκηνοῦ.</p> <p>Ἡ ἑορτή τῆς Συνάξεως τῶν Ἀρχαγγέλων ἐπανηγυρίσθη ὡσαύτως εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῶν Ἁγίων Ἀρχαγγέλων εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων. Τοῦ Ἑσπερινοῦ ἀφ’ ἑσπέρας καί τῆς θείας Λειτουργίας ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς προεξῆρξεν ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλος τῇ συμμετοχῇ Ἱεροσολυμιτῶν πιστῶν καί τοῦ ρωσοφώνου ποιμνίου τοῦ Μπερ-Σέβα τῇ φιλοξενίᾳ καί τῇ προετοιμασίᾳ τοῦ ἀνακαινιστοῦ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί τῆς συντηρήσεως τῆς ἁγιογραφίας Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου.</p> <p><strong> </strong><strong>Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας</strong></p> <p></p> </div> </div> <br/><hr/><br/><style> a {text-decoration: none; color:#000000 !important; } </style> <div class="post"> <div class="entry-header"><h1 class="entry-title">Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ JUSTIN WELBY ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟΝ ΤΑΦΟΝ</h1></div><div class="postmetadata"></div> <div class="entry-content"><p>Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κανταρβουρίας κ. Justin Welby, Πνευματικός ἐκπρόσωπος τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας, ἐπεσκέφθη προσφάτως τήν Ἱερουσαλήμ, ὅπου συνηντήθη μετά τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ’, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας εἰς Ἱεροσόλυμα κ. Hosam Naoum καί ἄλλων. Ἡ ἐπίσκεψις αὐτή, ἡ ὁποία ἔλαβε χώραν τήν Τρίτην 19<sup>ην</sup> Νοεμβρίου 2024, ὑπεγράμμισε τήν συνεχιζομένην δέσμευσιν διά Χριστιανικήν ἑνότητα καί διάλογον εἰς τούς Ἁγίους Τόπους.</p> <p>Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Welby συνηντήθη μετά τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς τό Πατριαρχεῖον καί συνεζήτησε μετ’ Αὐτοῦ θέματα ἀμοιβαίου ἐνδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένης τῆς προστασίας τῶν Χριστιανικῶν Προσκυνημάτων, τῶν διαθρησκειακῶν σχέσεων καί κυρίως τῶν προκλήσεων, τάς ὁποίας ἀντιμετωπίζουν οἱ πληθυσμοί τῶν Ἁγίων Τόπων ἐν γένει, λόγῳ τῆς παρούσης καί ἐξαιρετικά δυσκόλου καταστάσεως τοῦ πολέμου, καί ἰδίᾳ αἱ Χριστιανικαί Κοινότητες εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν. Διαρκούσης τῆς συζητήσεως ταύτης ὑπεγραμμίσθη ἡ σημασία τῆς συνεργασίας μεταξύ τῶν Χριστιανικῶν δογμάτων, ἰδιαιτέρως εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, ἡ ὁποία παραμένει ἐπίκεντρον θρησκευτικῆς καί πολιτικῆς σημασίας.</p> <p>«Ὑπήρξατε σθεναρός καί εἰλικρινής ὑπερασπιστής τῆς Χριστιανικῆς παρουσίας εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν γενικώτερον καί εἰς τούς Ἁγίους Τόπους εἰδικώτερον. Κατενοήσατε τήν θεμελιώδη σημασίαν τῆς Χριστιανικῆς παρουσίας διά τήν διατήρησιν τῆς ἀκεραιότητος τοῦ πολυπολιτισμικοῦ, πολυεθνικοῦ καί πολυθρησκευτικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἁγίας Γῆς. Ἡ δέσμευσις Ὑμῶν ὑπέρ τῆς εἰρήνης καί τῆς συμφιλιώσεως εἶναι γνωστή καί ἐκτιμῶμεν τήν ἰδικήν Σας ἀποφασιστικότητα, τήν ὁποίαν ἐφαρμόζετε εἰς τήν περιοχήν μας», εἶπεν ὁ Μακαριώτατος μεταξύ ἄλλων, προσφωνῶν τόν Ἀρχιεπίσκοπον Welby.</p> <p>Ἐν συνεχείᾳ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Welby ἐπεσκέφθη τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, τόν Πανάγιον Τάφον καί τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, ἔνθα ἐδόθη εἰς αὐτόν ἡ εὐκαιρία διά προσευχήν καί προβληματισμόν καί ἀπετέλεσεν ἱσχυρόν σύμβολον τῆς κοινῆς Xριστιανικῆς κληρονομίας.</p> <p>Εἰς τήν προσφώνησιν αὐτοῦ, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Welby ἐξέφρασε τήν εὐγνωμοσύνην αὐτοῦ διά τήν φιλοξενίαν καί τόν διάλογον μετά τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων. «Ἡ ἐπίσκεψις αὕτη ἐνισχύει τόν ζωτικόν ρόλον τῆς Χριστιανικῆς ἑνότητος εἰς τήν Ἁγίαν Πόλιν Ἱερουσαλήμ», ἐδήλωσε, «καί ανανεώνει τήν δέσμευσιν Ἡμῶν διά εἰρήνην, δικαιοσύνην καί ἑδραίωσιν τῆς Xριστιανικῆς παρουσίας εἰς τήν περιοχήν».</p> <p>Ἡ ἐπισκέψις ἀπεικονίζει τήν διαδικασίαν ἀδιακόπου συνεργασίας καί διαλόγου μεταξύ τῆς Ἀγγλικανικῆς καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τά Ἱεροσόλυμα, καί ἐπιβεβαιώνει τήν κοινήν αὐτῶν ἀποστολήν διά εἰρήνην καί συμφιλίωσιν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους.</p> </div> </div> <br/><hr/><br/><style> a {text-decoration: none; color:#000000 !important; } </style> <div class="post"> <div class="entry-header"><h1 class="entry-title">Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΚΟΜΙΔΗΣ ΤΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ</h1></div><div class="postmetadata"></div> <div class="entry-content"><p>Τό Σάββατον, 3<sup>ην</sup>/16<sup>ην</sup> Νοεμβρίου 2024, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ μνήμη τῆς ἐπανακομιδῆς τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν.</p> <p>Κατά τήν ἑορτήν αὐτήν ἡ Ἐκκλησία ὅλη, ἰδίᾳ ἡ τῶν Ἱεροσολύμων, ἀναμιμνῄσκεται ὅτι ὁ Ἅγιος Γεώργιος ἦτο στρατιωτικός τό ἀξίωμα, Καππαδόκης ἐκ τοῦ Πατρός καί Παλαιστίνιος ἐκ τῆς μητρός καί ὅτι μετέβη εἰς τήν Ρώμην, διά νά ἀποκτήσῃ ἀνώτερα στρατιωτικά ἀξιώματα. Μεταβάς εἰς Ρώμην εἶδε τούς διωγμούς καί τά βασανιστήρια τῶν Χριστιανῶν καί ὡμολόγησε τήν πίστιν αὐτοῦ. Συνεπείᾳ τούτου ὑπέστη βασανιστήρια καί μαρτυρικόν θάνατον ἐπί Διοκλητιανοῦ τό ἔτος 305 μ.Χ.</p> <p>Πρό τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ ἔδωκεν ὑποθήκην εἰς τόν ὑπηρέτην αὐτοῦ νά μεταφέρῃ τό λείψανον αὐτοῦ εἰς τήν γενέτειραν αὐτοῦ Λύδδαν. Ὑπακουός εἰς τήν ἐντολήν ταύτην ὁ ὑπηρέτης ἔφερε τό λείψανον αὐτοῦ εἰς Λύδδαν, τό ὁποῖον ἐφύλαξαν οἱ Χριστιανοί, ἄχρις ὅτου ἐπέλαμψεν ἡ εὐσέβεια ἐπί τῆς βασιλείας τοῦ ἐνδόξου βασιλέως καί ἰσαποστόλου Ἁγίου Κωνσταντίνου. Ἡ μήτηρ αὐτοῦ Ἁγία Ελένη ἐλθοῦσα εἰς τούς Ἁγίους Τόπους καί ἀνεγείρασα μεγάλους Ναούς, ὡς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως καί τήν Βασιλικήν τῆς Βηθλεέμ, ἀνήγειρε καί μεγαλοπρεπῆ Ναόν ἐπί τοῦ Τάφου τοῦ Ἁγίου Γεωργίου εἰς τήν Λύδδαν, ἀποτελοῦντα προσκύνημα τοῦ Πατριαρχείου ἄχρι τῆς σήμερον.</p> <p>Πρός τιμήν τοῦ γεγονότος τούτου ἔλαβε χώραν μεγάλη ἑορταστική πανήγυρις, τῆς ὁποίας προεξήρξε ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος κατόπιν θερμῆς ὑποδοχῆς, ἡ ὁποία ἐπεφυλάχθη Αὐτῷ ὑπό τοῦ Σώματος τῶν Προσκόπων καί τοῦ ποιμνίου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Τυπικάρη Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀλεξίου ὄντος πρώτου ἐκ τῶν Ἱερέων, Ἀραβοφώνων καί Ρωσοφώνων Ἱερέων ἐκ διαφόρων περιοχῶν τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου καί τοῦ Προϊσταμένου τῆς Ρωσικῆς Πνευματικῆς Ἀποστολῆς εἰς Ἱεροσόλυμα (MISSIA) Ἀρχιμανδρίτου π. Βασιανοῦ, τῇ ἀθρόᾳ συμμετοχῇ πλήθους πιστῶν εὐλαβουμένων καί τιμώντων τόν Ἅγιον καί προσκυνούντων τό κενοτάφιον Αὐτοῦ, τῇ φιλοξενίᾳ τοῦ Ἡγουμένου τοῦ Προσκυνήματος π. Μαρκέλλου.</p> <p>Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὡς ἕπεται:</p> <p><em>«Τοῦ Χριστοῦ τό γεώργιον, τόν γενναῖον ἐν Μάρτυσι, τόν σοφόν Γεώργιον εὐφημήσωμεν, τῆς ἀληθείας τόν κήρυκα, κλῆμα τό ἀείζωον, τῆς ἀμπέλου τῆς ζωῆς, τόν καρπόν ἐξανθήσαντα, καί πηγάσαντα, εὐσεβείας τό γλεῦκος καί τούς πίστει, ἐκτελοῦντας ἐτησίως, τούτου τήν μνήμην εὐφραίνοντα», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.</em></p> <p><em>Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,</em></p> <p><em>Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,</em></p> <p><em>Ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος συνήγαγε πάντας ἡμᾶς σήμερον ἐν τῷ φερωνύμῳ τούτῳ μεγαλοπρεπεῖ ναῷ τοῦ Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, ἵνα ἑορτάσωμεν τήν σεπτήν μνήμην τῶν ἐν τῇ ἱστορικῇ πόλει τῆς γενετείρας τῆς μητρός αὐτοῦ, Ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ αὐτοῦ, ὡς καί τήν Κατάθεσιν τῶν τιμίων λειψάνων τοῦ σώματος αὐτοῦ. </em></p> <p><em>«Μέγα καί θαυμαστόν ἀληθῶς τῆς ἀρρήτου μαρτυρίας κηρύττεται τό κλέος Μάρτυς Γεώργιε», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός αὐτοῦ. Καί τοῦτο, διότι ὁ σήμερον ἑορταζόμενος Ἅγιος Γεώργιος διακρίνεται μεταξύ «τοῦ περικειμένου ἡμῖν νέφους μαρτύρων» (Πρβλ. Ἑβρ. 12,1), τῶν ὁποίων τό δι’ αἵματος μαρτύριον τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένον με τήν μαρτυρίαν τοῦ Χριστοῦ κατά τήν ὥραν τῆς καταδίκης Τοῦ ἐνώπιον τοῦ Πιλάτου διακηρύττοντος: «…ἐγώ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καί εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τόν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ· πᾶς ὁ ὤν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς», (Ἰωάν. 18,37).</em></p> <p><em>Ἑρμηνεύων τόν λόγον τοῦτον τοῦ Κυρίου, ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας λέγει: «Εἰς τοῦτον τόν κόσμον ἐλήλυθεν ὁ Θεός, ὅτε γέγονεν ἄνθρωπος, ἵνα μαρτυρήσῃ τῇ ἀληθείᾳ, τοὐτέστιν ἵνα τοῦ κόσμου τό ψεῦδος ἐξελών, καί τόν ἐξ ἀπάτης τυραννήσαντα, καταστρέψας δαίμονα, βασιλεύουσαν τῶν ὅλων ἐπιδείξῃ τήν ἀλήθειαν… εὐπαράδεκτος γάρ τῆς ἀληθείας ὁ λόγος τοῖς ἤδη μαθοῦσι καί ἀγαπῶσιν αὐτήν, τοῖς δέ μή τοιούτοις, οὐκέτι. Καί γοῦν ὁ Προφήτης ἔλεγεν Ἡσαΐας: «Ἐάν μή πιστεύσητε, οὐδ’ οὐ μή συνῆτε», (Πρβλ. Ἡσ. 7,9)… Οὕτω τοῖς ἔχουσιν πεπηρωμένον τόν νοῦν ἀκαλλεστάτη τις εἶναι δοκεῖ καί δυσειδής ἡ ἀλήθεια, καίτοι νοητήν τε καί θείαν μαρμαρυγήν ταῖς τῶν ὁρώντων αὐτήν ἐνιεῖσα ψυχαῖς». [Καί ἁπλούστερον: διά τοῦτο, λέγει ὁ Κύριος ἐγεννήθη καί ἦλθεν εἰς τόν κόσμον, ὅταν δηλαδή ἐγένετο ἄνθρωπος, διά νά μαρτυρήσῃ – ἀποκαλύψῃ τήν ἀλήθειαν καί ἀποδιώξῃ τό ψεῦδος ἐκ τοῦ κόσμου καί καταστρέψῃ τόν δαίμονα, ὁ ὁποῖος ἐτυράννησε τόν κόσμον διά τῆς ἀπάτης καί νά ἐγκαταστήσῃ τήν ἀλήθειαν, παρουσιάσῃ τήν ἀλήθειαν (δηλαδή τήν φύσιν αὐτῆς), ἡ ὁποία ἀληθῶς καί φυσικῶς θά βασιλεύῃ τῶν πάντων …. «Πᾶς δέ ἐκ τῆς ἀληθείας ὤν ἀκούει μου τῆς φωνῆς» (Ἰωάν. 18,37), λέγει Κύριος. Ὁ λόγος τῆς ἀληθείας εἶναι εὐπρόσδεκτος ἀπό ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἤδη μάθει αὐτήν καί τήν ἀγαποῦν, ἀλλ’ ὄχι ὅμως ἀπό ἐκείνους οἱ ὁποῖοι δέν τήν ἔχουν [γνωρίσει]. Ὁ Προφήτης Ἡσαΐας εἶπεν εἰς κάποιους ἀνθρώπους: «Ἐάν δέν πιστέψητε, οὐδέποτε θά ἐννοήσητε», (Πρβλ. Ἡσ. 7,9). Ὁμοίως εἰς ἐκείνους, τῶν ὁποίων ὁ νοῦς εἶναι ἀνάπηρος, ἡ ἀλήθεια φαίνεται ἄσχημη καί ἀπεχθής, παρά τό γεγονός ὅτι αὐτή (ἡ ἀλήθεια) ἐμβάλλει τήν νοητήν καί θείαν λάμψιν εἰς τάς ψυχάς τῶν βλεπόντων αὐτήν.</em></p> <p><em>Ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ ἐνεφύτευσε τήν νοητήν, τοὐτέστιν τήν πνευματικήν καί θείαν λάμψιν αὐτῆς εἰς τήν καθαράν καρδίαν τοῦ Γεωργίου, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνον ἐθεώρει αὐτήν μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς, ἀλλά καί ἤκουε τῆς φωνῆς αὐτῆς, τῆς φωνῆς δηλονότι τοῦ Χριστοῦ. Διό καί ὁ Γεώργιος Ἑαυτόν ἐνώπιον τοῦ Ρωμαίου αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ καί πάσης τῆς Βουλῆς, «Χριστιανόν» ἐκήρυξε.</em></p> <p><em>Βεβαίως, ἡ κινητήριος δύναμις τοῦ Γεωργίου τοῦ κηρύσσειν μετά παρρησίας καί θάρους τήν ἀλήθειαν τοῦ Χριστοῦ δέν ἦτο ἄλλη ἀπό τήν ἀκράδαντον πίστιν αὐτοῦ, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τό φῶς, ἡ ζωή καί ἡ ἀλήθεια τοῦ κόσμου. Διό καί ὁ πόθος, ἡ ἔντονος ἐπιθυμία τοῦ Γεωργίου νά γίνῃ κοινωνός τοῦ μαρτυρικοῦ αἵματος, δηλονότι τοῦ πάθους τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί πολίτης τῆς οὐρανίου πολιτείας Αὐτοῦ (τοῦ Χριστοῦ) ἐνίκησε τήν ἀδυναμίαν τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ὡς διατυπώνει τοῦτο ὑμνολογικῶς ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης λέγων: «Τόν νοερόν ἀδάμαντα τῆς καρτερίας ἀδελφοί, πνευματικῶς εὐφημήσωμεν, Γεώργιον τόν ἀοίδιμον Μάρτυρα, ὃν ὑπέρ Χριστοῦ πυρούμενον, ἐχάλκευσαν κίνδυνοι, καί ἐστόμωσαν βάσανοι, καί ποικίλαι κολάσεις ἀνήλωσαν, σῶμα τό φύσει φθειρόμενον· ἐνίκα γάρ ὁ πόθος τήν φύσιν, διά θανάτου πείθων τόν ἐραστήν, διαβῆναι πρός τόν ποθούμενον, Χριστόν τόν Θεόν, καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν».</em></p> <p><em>Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Γεώργιος ἀνεδείχθη διά τοῦ μαρτυρικοῦ αὐτοῦ αἵματος μιμητής τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος κατά τήν Εὐαγγελιστήν Ἰωάννην, εἶναι ὁ μάρτυς ὁ πιστός, ὁ πρωτότοκος τῶν νεκρῶν καί ὁ ἄρχων τῶν βασιλέων τῆς γῆς τῷ ἀγαπῶντι ἡμᾶς καί λούσαντι ἡμᾶς ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐν τῷ αἵματι Αὐτοῦ», (Ἀποκ. 1,5). Καί ἀναλυτικώτερον: Ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἀληθής καί κατά πάντα ἀξιόπιστος μάρτυς, ὁ Ὁποῖος μέ τόν θάνατόν Του ἐπεσφράγισε τήν μαρτυρίαν Του περί τῆς θείας ἀληθείας καί ἀνεστήθη πρῶτος ἀπό ὅλους τούς νεκρούς καί εἶναι ὁ αἰώνιος Βασιλεύς καί ἐξουσιάζει τούς βασιλεῖς τῆς γῆς. Εἰς Αὐτόν πού μᾶς ἀγαπᾷ καί ἕνεκα τῆς ἀγάπης Του αὐτῆς μᾶς ἔλουσε καί μᾶς ἐκαθάρισεν ἀπό τάς ἁμαρτίας μας μέ τό αἷμα Του… ἀνήκει ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας.</em></p> <p><em>Ὁ δέ θεῖος Παῦλος παροτρύνει τόν μαθητήν αὐτοῦ Τιμόθεον, λέγων: «οὐ γάρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός Πνεῦμα δειλίας, ἀλλά δυνάμεως καί ἀγάπης καί σωφρονισμοῦ· μή οὖν ἐπαισχυνθῇς τό μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν … ἀλλά συγκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατά δύναμιν Θεοῦ…», (Β΄ Τιμ. 1, 7-8). Καί Αὐτός Οὗτος ὁ Κύριος ἐδήλωσεν ὅτι μέ τό τίμιον Αὐτοῦ αἷμα ἐπεσφράγισε τήν Καινήν Διαθήκην λέγων: «Τοῦτο τό ποτήριον ἡ Καινή Διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τό ὑπέρ ὑμῶν ἐκχυνόμενον…», (Λουκ. 22, 20). Ἡ δέ Καινή Διαθήκη εἶναι ἡ ἐν τῷ κόσμῳ, ἡ ἐπί γῆς στρατευομένη καί ἐν οὐρανῷ θριαμβεύουσα Ἐκκλησία τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ, «ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου αἵματος», (Πράξ. 20,28).</em></p> <p><em>Τοῦτο σημαίνει, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅτι τό τίμιον αἷμα τοῦ Χριστοῦ, τό μαρτύριον δηλονότι Αὐτοῦ, ἐθεμελίωσε τήν Ἐκκλησίαν τήν οὖσαν τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ὑψωθέντος διά τοῦ Σταυροῦ εἰς τούς οὐρανούς. «Κἀγώ ἐάν ὑψωθῶ ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσω πρός ἐμαυτόν», (Ἰωάν. 12,32). Ἡ Ἁγία τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησία καλεῖται καί αὐτή νά προσφέρῃ τήν μαρτυρίαν τοῦ αἵματος διά τήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου. «Οὐκ ἐστι δοῦλος μείζων τοῦ Κυρίου Αὐτοῦ. Εἰ ἐμέ ἐδίωξαν, καί ὑμᾶς διώξουσιν», (Ἰωάν. 15,20).</em></p> <p><em>Εἰς αὐτήν ἀκριβῶς τήν κλῆσιν τῆς Ἐκκλησίας ἀντεπεκρίθησαν οἱ Ἅγιοι μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ καί δή ὁ σήμερον τιμώμενος, διά τῆς μνήμης τῆς ἀνακομιδῆς τῶν Ἱερῶν αὐτοῦ λειψάνων, ἔνδοξος μεγαλομάρτυς Γεώργιος ὁ Τροπαιοφόρος, εἰς τόν ὁποῖον σύν τῇ Θεοτόκῳ καί ἀειπαρθένῳ Μαρίᾳ πάντες καταφεύγομεν λέγοντες: «Πρέσβευε, δεόμεθα ὑπέρ εἰρήνης τοῦ κόσμου, ἰδιαιτέρως τῆς δοκιμαζομένης ὑπό τοῦ πυρός τοῦ πολέμου περιοχῆς ἡμῶν καί δυσώπει Χριστόν δοθῆναι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τό μέγα ἔλεος». Ἀμήν ἔτη πολλά καί εἰρηνικά!</em></p> <p>Μετά τήν Ἀπόλυσιν ἠκολούθησε δεξίωσις, εἰς τήν ὁποίαν παρέστη ὁ ἐξοχώτατος Πρέσβυς τῆς Ἑλλάδος εἰς Ἰσραήλ κ. Κυριακός Λουκάκης καί διπλωματικοί ἀντιπρόσωποι ἄλλων κρατῶν ὡς τῆς Σερβίας καί τῆς Κύπρου. Ὑπό τοῦ ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Μαρκέλλου καί τοῦ Κοινοτικοῦ Συμβουλίου παρετέθη ἑόρτιος τράπεζα εἰς τόν Μακαριώτατον καί τήν Συνοδείαν Αὐτοῦ καί πολλούς ἄλλους ἑορταστάς.</p> <p> </p> <p>Ἡ ἑορτή αὕτη ἑωρτάσθη καί εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Νοσοκομείου εἰς Ἱεροσόλυμα δι’ Ἑσπερινοῦ ἀφ’ ἑσπέρας καί θείας Λειτουργίας τήν πρωΐαν, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου, καί συλλειτουργούντων τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Κλαυδίου, τοῦ Πρεσβυτέρου π. Νεκταρίου καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Συμεών, ψάλλοντος τοῦ κ. Εὐσταθίου Τσουμάνη καί φιλοξενούσης τῆς ἡγουμένης μοναχῆς Πανσέμνης, συντηρησάσης τήν ἁγιογράφησιν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.</p> <p>Ὡσαύτως ἑωρτάσθη καί εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ἑβραϊκῆς ὑπό τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Χριστοδούλου, τελέσαντος τήν θείαν Λειτουργίαν, ψαλλουσῶν μοναζουσῶν τοῦ Πατριαρχείου καί βοηθοῦντος αὐτάς καί φιλοξενοῦντος τό ἐκκλησίασμα τοῦ Ἡγουμένου Ἱεροδιακόνου π. Δοσιθέου.</p> <p>Ὡσαύτως καί εἰς Ἱεράν Μονήν Ἁγίου Γεωργίου Μπετζαλλᾶ, κειμένην εἰς τήν περιοχήν τῆς Βηθλεέμ διά τῆς συμμετοχῆς πιστῶν ἐκ τῆς περιοχῆς Βηθλεέμ, φιλοξενοῦντος τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Πορφυρίου καί εἰς ἄλλους Ναούς πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου.</p> <p><strong>Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας</strong></p> <p></p> </div> </div> <br/><hr/><br/><style> a {text-decoration: none; color:#000000 !important; } </style> <div class="post"> <div class="entry-header"><h1 class="entry-title">ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΗΣIΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ</h1></div><div class="postmetadata"></div> <div class="entry-content"><p>Τήν Παρασκευήν 2<sup>αν</sup>/15<sup>ην</sup> Νοεμβρίου 2024, ὁ Πρέσβυς τοῦ Καζακστάν εἰς τό Ἰσραήλ ἐξοχώτατος κ. Daulet Yemberdiyev εἰς ἐπίσκεψιν αὐτοῦ εἰς τό Πατριαρχεῖον ἐπέδωσεν εἰς τόν Μακαριώτατον τό Πρῶτον Παράσημον τῆς Εἰρήνης τοῦ κράτους τοῦ Καζακστάν ἐκ μέρους τῆς Προεδρικῆς Δημοκρατίας τοῦ Καζακστάν λόγῳ τῶν σχέσεων τοῦ Πατριαρχείου μετά τῆς χώρας αὐτῆς καί λόγῳ τῆς συμβολῆς τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τόν διαθρησκευτικόν, πολιτιστικόν καί εἰρηνευτικόν διάλογον.</p> <p>Ὁ Πρέσβυς κ. Yemberdiyev ἐπέδωσεν εἰς τόν Μακαριώτατον ὡραιότατον παραδοσιακόν ἀμφορέα.</p> <p><strong>Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας</strong></p> </div> </div> <br/><hr/><br/><style> a {text-decoration: none; color:#000000 !important; } </style> <div class="post"> <div class="entry-header"><h1 class="entry-title">Η ΝΕΚΡΩΣΙΜΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΑΜΗΡ ΖΑΝΑΝΗΡΗ</h1></div><div class="postmetadata"></div> <div class="entry-content"><p>Τό ἀπόγευμα τῆς Πέμπτης, 1<sup>ης</sup> / 14<sup>ης</sup> Νοεμβρίου 2024, ἐτελέσθη ἡ Νεκρώσιμος Ἀκολουθία τοῦ Διευθυντοῦ τῆς Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου μακαριστοῦ Σαμήρ Ζανανήρη εἰς τόν Καθεδρικόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου.</p> <p>Τῆς Νεκρωσίμου ταύτης Ἀκολουθίας προέστη ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνιερουργούντων τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Γέροντος Καμαράση Ἀρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου, τῶν Ἱερέων ἐφημερίων τοῦ Ναοῦ π. Χαραλάμπους Μπαντούρ καί π. Γεωργίου Μπαράμκη, μετεχόντων δέ καθηγητῶν καί μαθητῶν τῆς Σχολῆς καί συγγενῶν αὐτοῦ καί πολλῶν μέλῶν τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου καί παρισταμένου τιμητικῶς τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Δημητρίου Ἀγγελοσοπούλου.</p> <p>Εἰς τόν ἐπικήδειον λόγον Αὐτοῦ, ἐκφωνηθέντα ὑπό τοῦ π. Ἤσσα Μοῦσλεχ, ὁ Μακαριώτατος ἐπῄνεσε τό λίαν ἀξιόλογον ἐπιστημονικόν, ἐκπαιδευτικόν, καθηγητικόν ἔργον τοῦ ἐκλιπόντος διά τήν διαπαιδαγώγησιν πολλών μαθητῶν τῆς Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἐπί πολλά ἔτη, (ἴδε video).</p> <p>Ὁ μακαριστός ἐνετάφη εἰς τό ἐπί τοῦ λόφου τῆς Ἁγίας Σιών Κοιμητήριον τῶν Ὀρθοδόξων. Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη.</p> <p><strong>Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας</strong></p> <p></p> </div> </div> <br/><hr/><br/><style> a {text-decoration: none; color:#000000 !important; } </style> <div class="post"> <div class="entry-header"><h1 class="entry-title">ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΩ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΩ</h1></div><div class="postmetadata"></div> <div class="entry-content"><p>1. Τήν Δευτέραν, 29<sup>ην</sup> Οκτωβρίου/11<sup>ην</sup> Νοεμβρίου 2024, ἡ ΑΘΜ ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐδέχθη τόν ἀντιπρόσωπον τῆς Οὑγγαρίας εἰς τήν Ραμάλλαν κ. Diczházi Gábor.</p> <p> </p> <p><img class="aligncenter wp-image-79613 size-full" src="https://jerusalem-patriarchate.info/wp-content/uploads/2024/11/2024_11_12-02.jpg" alt="" width="800" height="533" /></p> <p>Κατά τήν ἐπίσκεψιν ταύτην ὁ Μακαριώτατος ἀνεφέρθη εἰς τάς ἐπισκέψεις Αὐτοῦ εἰς τήν χώραν τῆς Οὑγγαρίας καί εἰς τάς τιμάς, τάς ὁποίας ἐδέχθη παρά τῶν Κυβερνητικῶν παραγόντων αὐτῆς.</p> <p>Ὁ Μακαριώτατος ἀνεφέρθη ἐπίσης εἰς τό πολύπλευρον ποιμαντικόν καί εἰρηνευτικόν ἔργον τοῦ Πατριαρχείου ἐν μέσῳ τοῦ συνεχιζομένου πολέμου καί ἐπῄνεσε τήν οἰκονομικήν προσφοράν τῆς χώρας τῆς Οὑγγαρίας διά τήν ἀνακαίνισιν τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ καί διά τήν ἀναστήλωσιν τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου κατά τό ἔτος 2017.</p> <p>2. Τήν Τρίτην, 30<sup>ήν</sup> Οκτωβρίου/12<sup>ην</sup> Νοεμβρίου 2024, ὁ Μακαριώτατος ἐδέχθη τόν κ. Dov Moskoviç, τόν ἐπιμεληθέντα τῆς ὅλης προετοιμασίας ἀρχιτεκτονικῆς καί λοιπῆς τῶν ἀπαιτουμένων διά τήν ἀνάδειξιν καί ἀξιοποίησιν τοῦ ἀρχαιολογικοῦ χώρου τοῦ «Καθίσματος». Ὁ ἀρχαιολογικός χῶρος οὗτος εἶναι τά ἀνασκαφέντα ἐρείπια τοῦ Κοινοβίου τοῦ «Καθίσματος», τοῦ κειμένου πλησίον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς προφήτου Ἠλιοῦ τοῦ Θεσβίτου.</p> <p><img class="aligncenter wp-image-79616 size-large" src="https://jerusalem-patriarchate.info/wp-content/uploads/2024/11/2024_11_12-05-768x1024.jpg" alt="" width="768" height="1024" /></p> <p>Ἡ Μονή αὕτη μαρτυρεῖται ὑπό Κυρίλλου τοῦ Σκυθοπολίτου καί ἄλλων πηγῶν ὡς Μονή τῆς εὐσεβοῦς προσκυνητρίας Ἰκελίας μετά ὀκταγωνικοῦ Ναοῦ, εἰς τόν ὁποῖον ἐμόνασεν ἀρχικῶς ὁ Ἅγιος Θεοδόσιος ὁ Κοινοβιάρχης. Ἡ ἵδρυσις τῆς Μονῆς αὐτῆς βασίζεται ἐπί τῆς παραδόσεως ὅτι ἐνταῦθα ἐκάθισεν ἡ Θεοτόκος κατά τήν πορείαν αὐτῆς πρός Βηθλεέμ μετά Ἰωσήφ τοῦ Μνήστορος, ἵνα ἀπογραφῇ συμφώνως πρός τό διάταγμα τοῦ Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου: «Tῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐξῆλθε δόγμα παρά Καίσαρος Αὐγούστου» (Λουκ. 2,1).</p> <p>Ὁ Μακαριώτατος ἐπῄνεσε τόν κ. Dov διά τήν ἐξαίρετον ἐργασίαν αὐτοῦ καί ηὐχήθη τήν πλήρη εὐόδωσιν τοῦ ἔργου τούτου διά τήν ἐπίσκεψιν παρά τῶν προσκυνητῶν καί προσέφερεν αὐτῷ ἐξαίρετον πίνακα τῆς Ἱερουσαλήμ.</p> <p><strong>Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας</strong></p> </div> </div> <br/><hr/><br/><style> a {text-decoration: none; color:#000000 !important; } </style> <div class="post"> <div class="entry-header"><h1 class="entry-title">ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΝΑΟΝ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ</h1></div><div class="postmetadata"></div> <div class="entry-content"><p>Τό ἑσπέρας τῆς Πέμπτης, 25<sup>ης</sup> Ὀκτωβρίου / 7<sup>ης </sup>Νοεμβρίου 2024, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά Συνοδείας Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων μετέσχεν εἰς συνάντησιν τῶν Ἀρχηγῶν τῶν τριῶν Μειζόνων προσκυνηματικῶν Κοινοτήτων, ἡ ὁποία ἔλαβε χώραν εἰς τό Μοναστήριον τῆς Κουστῳδίας τῆς Ἁγίας Γῆς-Φραγκισκανῶν δι´ ἐνημέρωσιν ὑπό τῶν εἰδημόνων τεχνικῶν τῆς πορείας τῶν ἐργασιῶν συντηρήσεως, ἤτοι στερεώσεως θεμελίων, κιόνων, διορθώσεως καί συντηρήσεως λίθων καί τοῦ ἀποχετευτικοῦ, ἡλεκτρικοῦ, καί ὑδραυλικοῦ συστήματος εἰς τούς χώρους πέριξ τῆς Ροτόντας, τῆς Ἀποκαθηλώσεως καί τῆς Πύλης τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως.</p> <p><strong> </strong><strong>Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας</strong></p> </div> </div> <br/><hr/><br/><style> a {text-decoration: none; color:#000000 !important; } </style> <div class="post"> <div class="entry-header"><h1 class="entry-title">Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ</h1></div><div class="postmetadata"></div> <div class="entry-content"><p>Τήν Παρασκευήν, 26<sup>ην</sup> Ὀκτωβρίου/ 8<sup>ην</sup> Νοεμβρίου 2024, ἑωρτασθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου.</p> <p>Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ Ἐκκλησία ἀναμιμνῄσκεται ἐν βεβαιότητι πίστεως ὅτι ὁ Άγιος Δημήτριος κατήγετο ἀπό τήν Θεσσαλονίκην καί ἔζη εἰς τούς χρόνους Διοκλητιανοῦ τοῦ αὐτοκράτορος ὤν ἀρχικῶς στρατιωτικός καί μετά τήν στροφήν του εἰς τόν Χριστιανισμόν καί τό βάπτισμά του ἔφερε τό λειτούργημα τοῦ κατηχητοῦ καί διδασκάλου. Ὑπό τήν ἰδιότητα αὐτήν ηὐλόγησε καί ἐνεθάρρυνε τόν μαθητήν του Νέστορα διά νά συμπλακῇ μετά μονομάχου μεγάλης δυνάμεως καί ἀπανθρώπου ἀγριότητος, τοῦ Λυαίου. Διά τῆς εὐλογίας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ὁ Νέστωρ συμπλακείς <em>“καθεῖλε τήν ἔπαρσιν τοῦ Λυαίου”</em> καί ἐθανάτωσεν αὐτόν.</p> <p>Πληροφορηθείς τοῦτο ὁ Μαξιμιανός κατεδίκασεν εἰς τόν διά λόγχης καί ξίφους θάνατον τόν Ἅγιον Δημήτριον καί τόν Ἅγιον Νέστορα. Διά τοῦ παραδείγματος αὐτῶν ἐνισχύονται εἰς τήν ἐν Χριστῷ πίστιν καί ζωήν πάντες οἱ Χριστιανοί – μέλη τῆς Ἐκκλησίας διά μέσου τῶν αἰώνων ἕως καί σήμερον καί δοξολογοῦν τόν Θεόν, τόν θαυμαστόν ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ.</p> <p>Πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἐτελέσθη εἰς τό παρεκκλήσιον αὐτοῦ, τό εὑρισκόμενον ἐντός τοῦ Πατριαρχείου, Ἑσπερινός ἀφ᾽ ἑσπέρας καί θεία Λειτουργία τήν πρωΐαν, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου, τοῦ καί ἑορτάζοντος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Τυπικάρη τοῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀλεξίου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Μακαρίου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Κλαυδίου, τοῦ π. Νεκταρίου καί π. Γεωργίου Μπαράμκη, τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Συμεών καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Εὐλογίου, ψαλλόντων τῶν μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς Σιών ὑπό τόν κ. Εὐστάθιον Τσουμάνην, τῇ συμμετοχῇ πολλῶν Ἱεροσολυμιτῶν πιστῶν καί ἄλλων, παρουσίᾳ ἐκπροσώπων τοῦ Ἑλληνικοῦ Γενικοῦ Προξενείου Ἱεροσολύμων, τῆς κ. Κωνσταντίνας Γύφτου καί τῆς κ. Ἀθανασίας Μάλιου.</p> <p>Διαρκούσης τῆς θείας Λειτουργίας ἐπεσκέφθη τό ἑορτάζον παρεκκλήσιον ὁ Μακαριώτατος μετά Πατέρων Ἁγιοταφιτῶν διά προσκύνησιν.</p> <p>Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ λειτουργός Ἀρχιεπίσκοπος Λύδδης κ. Δημήτριος ηὐλόγησε τούς πιστούς καί ηὐχήθη εἰς αὐτούς τάς πρεσβείας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου.</p> <p>Μετά τήν Ἀπόλυσιν, ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος ἐπεσκέφθη τήν προσκειμένην εἰς τό παρεκκλήσιον τοῦτο Ἀραβόφωνον Σχολήν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καί μετέφερε εἰς τόν Διευθυντήν αὐτῆς κ. Ἄργκις καί τούς καθηγητάς τάς εὐχάς καί εὐλογίας τοῦ Μακαριωτάτου δι᾽ ἐπιτυχίαν τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ αὐτῶν ἔργου καί πνευματικήν πρόοδον καί προκοπήν.</p> <p><strong>Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας</strong></p> </div> </div> <br/><hr/><br/><style> a {text-decoration: none; color:#000000 !important; } </style> <div class="post"> <div class="entry-header"><h1 class="entry-title">ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΩ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΩ</h1></div><div class="postmetadata"></div> <div class="entry-content"><p>Τήν Πέμπτην 25<sup>ην</sup> Ὀκτωβρίου/ 7<sup>ην</sup> Νοεμβρίου 2024, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐδέχθη:</p> <ol> <li>Τόν Ἀρχιμανδρίτην π. Ἰγνάτιον, Ἡγούμενον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῶν Ποιμένων εἰς τό Χωρίον τῶν Ποιμένων (Μπετσαχούρ) καί Προϊστάμενον τῆς Κοινότητος Μπετζάλλας καί μετά τῶν Ἱερέων τῆς Μπετζάλλας, μετά τοῦ Νέου Διευθυντοῦ τοῦ Πολιτιστικού Κέντρου τῆς Μπετζάλλας κ. Οὐάζντη καί καθωδήγησεν αὐτούς εἰς τάς πολιτιστικάς δραστηριότητας αὐτῶν.</li> <li>Τόν Ἀρχιμανδρίτην π. Σιλουανόν, Πατριαρχικόν Ἐπίτροπον Ἄκκρης, μετά τοῦ ὁποίου συνεζήτησε θέματα τοῦ ποιμνίου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἄκκρης – Πτολεμαΐδος.</li> <li>Τόν Πρεσβύτερον π. Σταῦρον Ἀράνκη, ἐφημέριον εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Γεωργίου εἰς τήν κώμην Μπιρζέτ, καί ηὐλόγησεν αὐτόν διά σπουδάς μέ ὑποτροφίαν εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.</li> <li>Τόν Πρόξενον τῆς Μολδαβίας κ. Alexander Roiter, εἰς τόν ὁποῖον ἀνέλυσε τό ποιμαντικόν, πολιτιστικόν καί εἰρηνευτικόν ἔργον τοῦ Πατριαρχείου.</li> </ol> <p><strong>Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας</strong></p> <p><img class="aligncenter wp-image-79588 size-full" src="https://jerusalem-patriarchate.info/wp-content/uploads/2024/11/2024_11_07-02.jpeg" alt="" width="1600" height="1066" /></p> </div> </div> </div></body> </html>